Floor Rieder maakte een 'harmonica van huizen' voor de Kinderboekenweek

Officieel heet het een leporello: drukwerk dat in een zig-zag-patroon gevouwen is. “Ik wilde graag iets anders dan gewoon een boek”, zei Rieder vanochtend. “Het is voor kleine kinderen en die vinden het leuk om ook te spelen. Ik had al heel lang in m’n hoofd dat ik zoiets wilde doen.”

Het thema van de Kinderboekenweek is dit jaar OMA's en OPA's. “Toen het thema kwam dacht ik aan een straat. Oma en opa weten alles van de mensen in de buurt. Dan kom je heel snel uit op de vorm van een huisje. En als je hem dan helemaal uitzet is het een straat. Toen ik dat idee had dacht ik: dat moet het sowieso worden. En wat het verhaal wordt moet ik dan nog even verzinnen.”

'Waar is Ludwig?' (Foto: Robert Elsing)

Het idee werd: oma gaat alle buren af, op zoek naar het beestje Ludwig. In het boek krijg je eigenlijk een rondleiding door de straat, met op de pagina’s zeer gedetailleerde interieurs van de buren. “Ik dacht: het is leuk als die oma al die buren af moet om op zoek te gaan naar die kat”, zegt Rieder. “En aan de andere kant dat je naar binnen kan kijken in de huizen. Zodat je eindelijk kan zien waar die kat altijd uithangt. Dat vraag ik me namelijk ook altijd af.”

De stijl van Rieder is op zich al redelijk kinderlijk. Het zijn uiterst volle, gedetailleerde tekeningen met speelse, zwierige lijnen. De oplettende kijker kan in één uithoek van een pagina een jongetje in een koffer zien zitten en in een andere hoek iemand tegen een muur zien plassen. Elke vierkante centimeter van een tekening van Rieder wordt benut. De illustrator kent geen andere manier van tekenen.

“Ik ben heel erg fan van Dick Bruna, ik vind dat echt fantastisch maar ik kan dat niet. Bij mij moet alles druk en vol, op een of andere manier. Ik probeer het weleens, om iets heel simpels te maken, maar dat gaat mij niet goed af. Er moet altijd een structuurtje in of een extraatje, en uiteindelijk is die hele tekening weer vol. Helaas is het niet aan mij besteed.”

Maar misschien benijdt Dick Bruna Rieder juist. Nijntje met een piemel valt direct op. Rieder kan er in de hectiek van haar tekeningen wél mee wegkomen, en daar heeft ze ook gebruik van gemaakt. Vroeger tekende ze voor het Parool en verstopte ze voor de grap af en toe een piemel in het beeld. “Ik vond het leuk om te kijken wie er zo oplettend was om het elke keer te ontdekken”, zegt ze in het NOS Radio 1 Journaal.

Verwacht in Waar is Ludwig? echter geen piemels (althans, geen zichtbare). Al is dat niet omdat het een kinderboek is (“op zich maakt me dat niet uit en kan er best ook een piemel in”), maar omdat er meer dan genoeg andere verrassingen in het boek zitten die de oplettende kijker zullen opvallen. “In het hele boek kun je wel van alles vinden maar geen piemels, nee”, zegt Rieder. Die zul je er dus zelf in moeten tekenen.