Dodelijk wegdek: de kasseienstrook
- Nieuws
- Dodelijk wegdek: de kasseienstrook
De 23-jarige Belgische wielrenner Michael Goolaerts die afgelopen weekend tijdens Parijs-Roubaix overleed aan een hartstilstand, kwam hard ten val op de kasseienstrook van het Noord-Franse Viesly. Kasseien zijn beroemd en berucht bij wielrenners, want de kans op valpartijen – zeker bij nat weer – is groot. Ook in Nederland liggen kasseienstroken. Wielerschrijver en -liefhebber Martijn Sargentini schreef er een boek over: Koersen over kasseien en kiezelstenen in Nederland. In Nieuwsweekend vertelt hij waarom er zoveel wielerkoersen zijn over deze wegen van schots en scheef neergegooide stenen.
Video niet beschikbaar
Een gruwel
In Nederland moet je echt naar op zoek gaan naar de roemruchte kasseienstroken, want je komt ze niet spontaan tegen, maar Sargentini verzamelde ze in zijn boek, waarvoor hij ook veel oud-wielrenners sprak. Presentator Peter de Bie is duidelijk over de kasseienstrook: "Een gruwel om als gewone fietser overheen te gaan". Sargentini zelf noemt ze "Een fijne gruwel, net als hele steile hellingen. Het geeft een soort beproeving. Het gevoel daarna en ook daarvoor is prettig, maar tijdens, dat is niet echt heel fijn. Maar de kunst is natuurlijk om dat zo hard mogelijk te doen, zodat je er ook zo min mogelijk van voelt. Dan kan je het gevoel opwekken van Ik zweef er bijna overheen."
Weggetjes zonder naam
In Frankrijk en vooral Vlaanderen hebben de kasseienstroken een bijkans heilige status, maar in ons land gaat het vaak om weggetjes zonder naam, die vaak alleen plaatselijk bekend zijn en meestal ergens achter een boerenerf beginnen. De meeste liggen in Zuid-Nederland en zijn vaak maar een kilometer lang, behalve in Drenthe, waar veel zwerfkeien liggen, kunnen ze wat langer zijn.
Het keiharde stuk koers bij Roubaix
Sargentini heeft beroemde wielrenners gevraagd hoe je het beste over het gruwelijke laatste stuk bij Roubaix ('Een keihard stuk koers', aldus Peter de Bie) kunt koersen. Volgens Sargentini zeggen ze allemaal: "Je moet er zo hard mogelijk overheen gaan.” Maar er komt ook techniek en de materiaalkeuze bij kijken, want bij een verkeerde keuze vliegen de spaken in het rond of breekt een wiel in vijf stukken.
De beste renner wint, zolang hij de pech verslaat.
Keien die nat liggen
Sargentini: "Het wordt eigenlijk pas interessant als de keien 'nat liggen'. Dan wordt het eng." Ook pech speelt volgens hem een belangrijke rol in 'Roubaix' en die gaat alleen maar een belangrijkere rol spelen als het nat is. Met meer valpartijen en meer lekke banden tot gevolg. "De beste renner wint, zolang hij de pech verslaat."
De paradox van de slechte strook
Sargentini verklaart wat hij noemt 'de paradox van de slechte strook': "Veel wielerliefhebbers vinden het mooi dat een weg er slecht bij ligt. Daar wordt bijna een beetje masochistisch over gepraat: Dat ligt lekker slecht. Maar als je dat te ver laat wegzakken, dan ben je zo’n strook eigenlijk kwijt. Je moet hem af en toe wel weer 'herleggen'." Maar juist daardoor gaat de aantrekkelijkheid van zo’n weg voor veel liefhebbers verloren.
Parijs-Roubaix is de bekendste kasseienkoers, waarbij meer dan 50 kilometer over kasseien wordt gereden. Dit weekend dus helaas met noodlottige gevolgen. Koersen over kasseien en kiezelstenen in Nederland van Martijn Sargentini verscheen bij Unieboek.
