'The Hate U Give', een boek dat je moét lezen

Twee werelden

Het verhaal is geschreven voor jongvolwassenen en het uitgangspunt is uiterst actueel: etnisch profileren door de politie. Hoofdpersoon Starr, een 16-jarige zwarte tiener, maakt mee dat een vriend van haar zonder geldige reden door de politie wordt doodgeschoten. Tot dat moment leefde Starr in twee werelden: haar zwarte, kansarme buurt en haar witte privéschool. Die hield ze strikt gescheiden. Dat laatste is door de noodlottige gebeurtenis niet langer vol te houden en het boek beschrijft de moeizame weg die Starr aflegt, een weg die haar uiteindelijk de status van activiste op zal leveren.

Massih Hutak kon aan dit boek niet voorbijgaan, al is het maar omdat de titel ontstaan is onder de invloed van zijn grote rapheld Tupac. The Hate U Give: de beginletters vormen het woord THUG – we kennen het van Tupacs THUG-Life. The Hate You Give Little Infants Fucks Everybody. Of zoals Massih het zegt: zaden die je plant in kinderen ontploffen vroeg of laat in je gezicht. In het boek keert het terug: de onschuldige zwarte tiener die wordt doodgeschoten is in de ogen van Starrs witte vrienden op voorhand een 'thug'. Een van haar vriendinnen zegt: "He had it coming".

Geen fictie

Maar het gaat natuurlijk niet om Tupac, Massih wijst op de uniciteit van het boek, hoe Angie Thomas jongeren een stem geeft die door iedereen, jong en oud, gehoord moet worden. In De Nieuws BV leest hij eens stuk voor, waarin Starr van haar ouders instructies krijgt over het omgaan met politie. Omdat je als zwarte Amerikaan altijd gevaar loopt. Dit heeft niets meer met fictie te maken, op YouTube vinden we genoeg voorbeelden van ouders die hetzelfde doen:

"Ook de code-switching, waar Starr aan doet als ze haar twee werelden nog gescheiden houdt, staat los van fictie. Het spreken van verschillende talen in verschillende kringen. Op haar witte school wil Starr geen slang spreken, dus ook niet mee-rappen met haar helden. Ze wil niet gezien worden als 'ghetto'", aldus Massih. Niet het boze zwarte meisje zijn. Het is iets dat Massih, zelf vluchteling uit Afghanistan, herkent: zelf zat hij op een streng christelijke school, waar hij zijn 'white voice' gebruikte, een ander geluid dan bij zijn vrienden op straat.

Activiste

Starr ontpopt zich uiteindelijk dus tot activiste, ontdekt dat haar wapen haar stem is. Daarmee is ze volgens Massih niet alleen een voorbeeld voor zwarte jongeren, maar voor álle jongeren. En de weg naar haar status als activiste is een fascinerende worsteling. Ze stelt zich niet altijd sympathiek op, maar blijkt kwetsbaar. Wat Starr voelde, voelde Massih zelf ook toen hij jong was: wat maakt mijn stem uit? Wat voor verschil kan ik maken als jongere? En net als Starr ontdekte hij dat hij wel degelijk een stem heeft en dat hij daar mensen mee kan bereiken.

Wat Massih tot slot nog wil benadrukken: het boek is niet alleen goed vanwege de inhoud, maar vooral ook omdat het zo goed is geschreven. De film komt pas in februari in Nederland uit, maar iedereen kan het boek kopen. In het Engels of in de Nederlandse vertaling.

Meer van De Nieuws BV?

Volg ons op Facebook en Twitter