Charlotte Dematons: 'De N is een heel fijne letter in mijn boek'
- Nieuws
- Charlotte Dematons: 'De N is een heel fijne letter in mijn boek'
Na haar boeken De Gele Ballon, Sinterklaas en Nederland maakte de kunstenares Charlotte Dematons vorig jaar Alfabet, waarvoor ze de taal zèlf niet nodig had. In het prentenboek waarvan binnen een jaar al 115.000 exemplaren zijn verkocht staan geen letters of woorden. Elke pagina bevat alleen afbeeldingen die met een bepaalde letter beginnen. Samen vormen ze een woordloos verhaal. In Kunststof vertelt ze over de 350 prenten- en kinderboeken waar ze aan meewerkte.
Video niet beschikbaar
Rode poon
In het boek Alfabet hebben belangrijke mensen uit het leven van Charlotte Dematons een eigen plekje gekregen. Haar man Bas, die wetenschappelijk tekenaar is, is te vinden bij de P van Postzegel die hij ontwierp met een rode poon erop.
Charlotte Dematons: "Mijn familie zit altijd in mijn boeken. Voor het boek Nederland ben ik het land doorgereisd. Je denkt dat je je eigen land kent maar dat is eigenlijk niet zo. Dus ging ik elk weekend op pad voor research. Mijn dochter heb ik in Den Haag getekend waar ze toen op de kunstacademie zat, in het zwart met een tekenmap."
Mijn moeder stierf toen ik met dit boek bezig was. Ik wist niet dat je daar zo droevig van kan worden. Mijn moeder was een oude dame van 90 jaar. Zo is het leven denk je dan, op een dag is het klaar. Maar ik mis haar zo. Als je 63 jaar bent zoals ik, overlijden er opeens meer mensen in je omgeving, maar er worden ook meer kinderen geboren. Dus het boek is opgedragen aan de mensen die vertrokken, maar ook aan die er kwamen.
Bij het werken aan dit boek heb ik met woordenboeken in de hand gezocht naar mooie woorden die ook goed uit te beelden zijn. De N van Nagellak kreeg dus de kleur Napelsgeel, een warme Italiaanse kleur geel die ik van mijn tante Emma - ik noem haar altijd mijn schildersmoeder- heb leren kennen. Zij vond dat een mieterse kleur, zoals ze dat zei."
Uitgelubberde nachtpon
"De N is een hele fijne letter in mijn boek. Je kan dan de Nacht tekenen. de Maan kan helaas niet. Maar wel een Nest waarin het Nijlpaard zit, in een Nachtpon. Dat is mijn eigen nachtpon, helemaal uitgelubberd door dat nijlpaard natuurlijk. De clou is dat het chaos is in mijn hoofd, allemaal woorden met die ene letter.
Langzaam komt daar een soort richting in. In de samenhang ontstaat een verhaal. Ik heb ontdekt dat als je dat plan goed hebt uitgedacht, dat je daarna elk probleem dat je tegenkomt ook goed opgelost krijgt. Als dat niet lukt moet het van mezelf helemaal over."
Sinterklaas
"Toen ik het boek Sinterklaas maakte in 2007, zat daar geen rare gedachte achter. Maar het blijkt gewoon een racistisch boek te zijn. Zo heb ik het natuurlijk nooit gemaakt. Ik heb getekend hoe de Nederlander dit feest viert. Iets wat je in Frankrijk helemaal niet hebt.
De gedichten, surprises, dat is eigenlijk zo rijk. Maar achteraf blijkt dat een aantal kinderen en volwassenen echt last heeft van de toedracht van dat feest. Als dat zo is, dan hebben we toch iets verkeerd gedaan met zijn allen, dan moet je dat herstellen.
Het was voortschrijdend inzicht. Ik heb de zwarte pieten destijds als poppetjes, onrealistisch zwart getekend. Maar dat was niet genoeg, dus heb ik het boek uit de handel laten nemen. Nu is het op Marktplaats te koop voor heel hoge bedragen, zielig eigenlijk. Ik ga er vast nog een keer een nieuwe versie van uitbrengen. Dat wordt mijn volgende grote project. Ik heb inmiddels al contacten met Spanje, de Sint weet ervan."