Splinter Chabot: 'Producten label je, mensen label je niet'
- Nieuws
- Splinter Chabot: 'Producten label je, mensen label je niet'
"Ik ben niet alleen mijn geaardheid", zegt Splinter Chabot in Kunststof. "Vaak word je als je uit de LHBTIQ+ gemeenschap komt gereduceerd tot alleen je seksualiteit of je geaardheid. Ik ben Splinter. En Splinter vindt paardrijden leuk, viool spelen en schilderen leuk, en mannen leuk. Ik ben niet alleen mijn geaardheid, net als mijn broers dat niet zijn."
Splinter Chabot in Kunststof
Video niet beschikbaar
Hetzelfde geldt voor 'uit de kast komen'. "Ik ben er nooit in gaan zitten, dus ik ben ook nooit uit de kast gekomen. Ik hoop dat we naar een samenleving gaan waar dat niet meer hoeft. Daar zouden we heen moeten."
Reacties op Confettiregen
Op zijn verjaardag op 3 maart 2020 debuteerde Splinter Chabot met het boek Confettiregen. Sinds de verschijning krijgt Splinter dagelijks reacties op zijn openhartige verhaal over zijn coming-out. Reacties van ouders, van jongeren die met dezelfde worsteling kampen, van ouderen die zichzelf herkennen in het verhaal, van mensen uit de LGBTQ+-gemeenschap, van docenten en nog vele anderen. "Juist dit soort verhalen moeten zichtbaar worden gemaakt. Daar kunnen we heel veel van leren", zegt Splinter. Een paar van deze brieven zijn gebundeld in zijn boek Roze brieven.
We vegen de ruimte voor kwetsbaarheid en onzekerheid vaak weg
Worstelen met anders zijn
Het boek Confettiregen is een verhaal over anders zijn. Zelfs als iedereen in je omgeving het prima vindt wat je doet of hoe je bent, dat je anders bent, tóch kun je enorm worstelen. 'Hij was zelf zijn enige drempel', zei een goede vriendin van Splinter over zijn worsteling als puber met homoseksualiteit. "Je weet het ook niet meteen", legt Splinter uit. "Je bent als puber aan het zoeken en aan het twijfelen. Die worsteling is een zoektocht in je hoofd.
Je hebt als kind de angst dat je teleurstelt. De angst dat je omgeving het toch gaat afkeuren. De angst dat je broer bijvoorbeeld je niet stoer vindt of dat je ermee gepest gaat worden op school. De blik van zijn broers, daar was hij bang voor. "Dat het zou omschakelen zodra ik het zou vertellen. Je bent bang dat je iets kapotmaakt wat je niet kapot wilt hebben."
Er is een verschil tussen gekozen anders zijn en gedwongen anders zijn
Op straat zoenen
"In het begin durfde ik dat niet, op mijn allereerste date. We liepen op de Dam, ik dacht ik durf het nog niet, in het openbaar zoenen. Dat heb ik ook gezegd. We hebben elkaar een knuffel gegeven en dat vond ik al ongemakkelijk. Dan zie je dus ook hoe ongelooflijk op de handrem je kunt staan.
Op elke straat, in elke steeg en op elk plein liggen hand in hand momenten en zoenen die niet worden uitgevoerd. Vanwege een bepaalde angst. En die angst is ook niet helemaal ongegrond, want er komen heel vaak of woordelijke reacties, uitschelden of fysiek geweld. Dat is heel pijnlijk, want uiteindelijk gaat het allemaal over liefde. Liefde veroordelen of beperken dat zou eigenlijk niet moeten gebeuren."