Eenzaam? Film jezelf, en deel het op internet

Het is wellicht niet het eerste waaraan je denkt als je je eenzaam voelt: een filmpje van jezelf de wereld in sturen (gemaakt met je eigen telefoon; even eenzaam als een selfie). Toch heeft het zin, zegt José Vreeswijk (47). "Het taboe over eenzaamheid moet doorbroken worden", zegt ze aan de telefoon.

Vreeswijk, die werkt als tv-producent en manager van jonge artiesten, noemt zichzelf een 'ervaringsdeskundige'. Net als danseres en presentator Anna-Alicia Sklias (29) en storyteller Jeritza Toney (50). Vreeswijk: "In mijn eigen jeugd voelde ik me vaak eenzaam, maar ik had het er nooit over. Twee jaar geleden liep ik er opnieuw tegenaan. Ik was 45, en dacht: als ik er al zo mee worstel, hoe moet het voor die jongeren zijn?"

Doemdenkers

Samen met Sklias en Toney nodigde Vreeswijk in de zomer van vorig jaar jonge vrouwen uit om te praten over eenzaamheid. "Wij vertelden eerst over onze eigen ervaringen. Zodra we dat hadden gedaan, was de drempel weg. De één na de ander vertelde haar verhaal", vertelt Vreeswijk.

Met tien vrouwen tussen de 18 en 25 werd Our Life Project gestart. "De groep is heel divers. Sommige meiden hebben heel heftige dingen meegemaakt, zoals een psychose of een ouder in de gevangenis. Anderen eisen veel te veel van zichzelf, waardoor ze in de knoop komen." De vrouwen kregen workshops filmen en editen, presentatie- en interviewcursussen en werkten samen aan een evenement dat aanstaande zaterdag plaatsvindt in Amsterdam Zuidoost.

Gedragswetenschapper Gerine Lodder promoveerde onlangs op haar onderzoek naar eenzaamheid onder jongeren. Ze wijst hierin op internationale studies waaruit blijkt dat jongeren - ondanks het feit dat ze vaak omringd zijn door leeftijdsgenoten - de eenzaamste groep vormen in de samenleving. Ze ondervroeg ruim 1750 scholieren en studenten aan de universiteit. Ze concludeerde dat een deel van de jongeren wel degelijk vrienden heeft, maar zich toch heel eenzaam voelt. Dit komt volgens Lodder doordat deze jongeren hun eigen sociale vaardigheden en de kwaliteit van hun vriendschappen onderschatten. Ze noemt hen de 'doemdenkers'.

Online weinig reacties: 'Niemand durft'

Is de vlog dan het juiste medium om de eenzaamheid aan te pakken? "Er wordt op Twitter, Facebook, Instagram en Youtube inderdaad maar amper gereageerd op de filmpjes", vertelt Vreeswijk. "Wij denken dat dit komt doordat jongeren zich schamen om zich publiekelijk met dit onderwerp bezig te houden. Veel jongeren menen immers dat je dan niet stoer of populair bent." Offline heeft het project volgens Vreeswijk wél impact. 'We zijn met de meiden bij scholen en jongerenverenigingen langs geweest. Dat waren mooie intense gesprekken, waarin veel ervaringen werden uitgewisseld."

Vreeswijk en de vloggers voeren nu gesprekken met Tweede Kamerleden om te onderzoeken of ze een landelijke campagne kunnen opzetten. "Het eerste doel is dat eenzaamheid bespreekbaar wordt. Daarna hopen we op meer onderling contact." Zo ging het ook met de vloggers. "De meiden hoeven maar in hun groepsapp te zeggen dat ze zich niet zo fijn voelen, en er is altijd wel ander die hen opbelt. Daar draait het om: als je niet deelt hoe je je voelt, kan een ander ook niet weten wat je nodig hebt."