Dit drugsgebruik voelt realistisch omdat het dat ook is

{podcast audio="121799" caption="Radio Cinema over de films Mjólk, Beats en Amazing Grace:" }

Illegale rave feesten

Dimitri vertelt: "De spanning van die eerste illegale rave-feesten zit goed in de film. Die spanning was erg herkenbaar, die heb ik ook meegemaakt." Voor deze film hebben ze ook een echte illegale rave georganiseerd, zonder vergunningen. Daardoor kon het goed vastgelegd worden. "Ik weet zeker dat hier xtc werd gebruikt en dat de sfeer ook echt zo voelde", aldus Dimitri.

De film schetst de situatie in Engeland in de jaren ’90. "De situatie was echt anders dan in Nederland. In Engeland was het veel rebelser", vertelt de DJ. "Daar werd op een gegeven moment de 'repetitive beats music' verboden."

Omdat de feesten daar in Engeland en ook Schotland echt hardhandig de kop in werden gedrukt, werd de rave-cultuur ook een steeds meer politieke stroming. Zo ver ging dat in Nederland niet. "Hier werden de feesten illegaal voornamelijk omdat er xtc werd gebruikt en omdat het geluidsoverlast veroorzaakte. De muziek zelf werd niet verboden."

Pieter kan zich de feesten uit die tijd – de jaren ’90 - goed herinneren: "Je belandde dan opeens op een hooischuur of in een kelder, in de middle of nowhere. En daar waren dan opeens duizend of twee duizend of misschien wel meer mensen die samenkwamen voor muziek. Er was een grote geluidsinstallatie en dat was het ook wel. Er was geen drank maar er was wel xtc."

Soms kwam de politie langs, vertellen Pieter en Dimitri. "Maar de politie liet de feesten dan meestal toch doorgaan. Want als ze de tent zouden sluiten, en iedereen op straat zou staan, wat zou er dan gebeuren?" Dimitri: "De keren dat de politie het feest stopzette, die zijn op één hand te tellen. Maar de spanning dat het stopgezet zou kunnen worden, die maakt het extra mooi."

Spanning van het nieuwe

"Alles was nieuw. Ik kreeg vlinders in m'n buik omdat die muziek bestond. Het was zo’n openbaring", vertelt Dimiti. De repetitieve muziek zorgde ervoor dat alle dansende mensen in een collectieve trans terecht komen. "Het was een soort verbroedering en dat was heel mooi: met zo’n allen in een soort trance dansen. Natuurlijk kwam dat ook wel door de xtc. Maar het was iets nieuws, een nacht aan elkaar gebreid waarin je in een trance kwam."

Niet iedereen begreep de muziek. "Veel mensen dacht dat het iets tijdelijks was. Maar ik geloofde echt in deze muziek, de herhaling van de beats, de energie, de obscure geluiden. Prachtig."

De feesten van vandaag zijn niet meer te vergelijken met de feesten uit die tijd. "Toen het grote geld erbij kwam ging het bijzondere gevoel weg", vinden Pieter en Dimiti. "Maar", zegt de DJ, soms draait ik nog op zogenaamde mini pop-up raves, dat doe ik dan vrijwillig en dat is echt heel erg leuk."

Net buiten Amsterdam of ergens in een bos, op vaak nog geheime locatie, daar zijn dan alleen maar uitzinnig enthousiaste mensen. "En misschien mist de spanning van het nieuwe, maar toch, iets doen wat niet mag, dat vind ik heel mooi."

Alles van Radio Cinema luisteren?

Luister de podcast wekelijks via je favoriete podcastapp, of via de app en website van NPO Radio 1.