Hans Dorrestijn: 'Wie ben ik dat ik jou mag zien?'
- Nieuws
- Hans Dorrestijn: 'Wie ben ik dat ik jou mag zien?'
Vandaag is cabaretier, schrijver en vogelaar Hans Dorrestijn 80 jaar geworden. Aan de vooravond van zijn verjaardag sprak hij in Kunststof over vogels kijken en wat hij van het leven geleerd heeft.
Kunststof - Hans Dorrestijn, schrijver en cabaretier
Video niet beschikbaar
Nieuwe hobby op z'n zestigste
Hans Dorrestijn ontdekte op z'n zestigste dat vogels kijken meer dan een hobby zou kunnen zijn. Naast zijn cabaretprogramma's schreef hij boeken over vogels. Onlangs verscheen het boekje Wensvogels met illustraties van Elwin van der Kolk. Dorrestijn: "Elwin woont bij me op de hoek. Ik wist wel dat hij vogelaar is, maar niet dat hij ook schilderde en vogels tekent. Dat doet hij bijzonder mooi. Iemand zei tegen me: die vogels zijn warm. Alle kenmerken van de vogel zijn te zien in het snuitje. Elwin heeft oog voor dezelfde kenmerken die mij opvallen."
"De eidereend bijvoorbeeld, een zeevogel met een groene vlek in zijn nek. Ik verbaasde mij over die groene vlek, zo groen als een jong aardbeienplantje. Dat dat op zee te zien is? Hij zag het gelukkig ook, dus ik zwamde niet. Ik ben een kleurengek, het gaat mij puur om het uiterlijk van de vogels. Er zijn ook vogelliefhebbers die een vogel pas interessant vinden als het 16.000 km per jaar vliegt. Dat interesseert me geen fuck."
Appelvink; een echte wensvogel
"Vogels zijn volstrekt eigenzinnig. Dwars door alles heen hun eigen leven leiden. Het is een grote demonstratie van: zo kan je ook leven. De appelvink is voor mij ook zo'n vogel die ik elke dag wel wil zien, een echte wensvogel. Ik had jaren naar dit beestje gezocht. Een machtige verschijning, te vergelijken met de vader van Bambi, een monument van gezag. Met de appelvink valt niet te spotten, aards en onaards tegelijk. Ik had al jaren naar hem gezocht en op een dag zat ie gewoon op het vogelhuisje in mijn eigen tuin. Wie ben ik dat ik jou mag zien?"
In vergelijking met echte vogelaars ben ik een echte sukkel
"Vogelaars zijn buitengewoon positieve figuren. Ook al zijn ze pessimistisch over de teloorgang van de natuur dan klinken ze nog niet noodlottig. Ikzelf heb geen enkele neiging om mij positief uit te drukken. Bij mij zijn de dingen erg, heel erg of rampzalig."
"Het is mijn lot dat ik vooral houd van vogels die kleiner zijn dan 20 centimeter, want die zijn helemaal moeilijk te vinden. Met een ooievaar heb je het een stuk makkelijker. En dan de handicap van mijn slechte zicht, ik zie het niet meteen. Met z'n tienen staan ze mij de ijsvogel aan te wijzen. Maar ik heb doorgezet en veel bijgeleerd."
Accepteer je kleinheid
"Een mens moet kunnen genieten van de dingen waar hij niet goed in is. Ik hoef niet te presteren. Daar heb ik me eroverheen gezet. Ik houd er schik in, ook al ben ik ergens niet goed in. Op alle terreinen heb ik dat idee doorgetrokken. Piano spelen, daar moet ik jaren mee bezig zijn voordat het ergens op lijkt. Ik speel het liefst Bach en Chopin. Als een conservatoriumstudent mij hoort spelen, schieten ze in de lach. Maar ik ga gewoon door, hou er schik in. Er zijn maten waar je nooit genoeg van krijgt. Hoe heb je dit bedacht hoe is dit in je opgekomen, vraag ik me af terwijl ik speel.
Tegen grote intelligentie kun je nooit op. Maar het kan wel gepaard gaan met gevoel. Om een voorbeeld te geven: cabaretier Hans Teeuwen had meteen succes met wat ie deed en na een paar jaar had ie het wel gezien. Ging ie nummers van Frank Sinatra zingen. Terwijl ik eindeloos bezig was om een goed liedje te maken; al jaren mee bezig om iets te perfectioneren. Het accepteren van je kleinheid en daar tevreden mee zijn; dat heb ik met de jaren geleerd."
Gerelateerd
