Corinne van Egeraat over Myanmar: 'De situatie is nu heel erg slecht. Het is een terreurregime'
- Nieuws
- Corinne van Egeraat over Myanmar: 'De situatie is nu heel erg slecht. Het is een terreurregime'
De documentaire Myanmar Diaries laat de ontwikkeling zien in het afgelopen jaar vanaf de militaire staatsgreep in Myanmar (Birma) op 1 februari 2021. De film is opgebouwd uit korte persoonlijke verhalen van tien jonge, anonieme Birmese filmmakers die de brutaliteit van de junta en het moedige verzet vastleggen. Samen met haar man Petr Lom is Corinne van Egeraat de drijvende kracht achter de film, die dit jaar werd bekroond met de prestigieuze Berlinale Documentary Award.
Video niet beschikbaar
Myanmar uit het isolement
In Myanmar is al tientallen jaren een strijd gaande die minder in het oog springt. Sinds 2010 gunt het leger de bevolking meer vrijheden. Het leger wil Myanmar uit het internationale isolement halen, en laat de populaire oppositieleider Aung San Suu Kyi na een huisarrest van enkele jaren vrij. Zij wordt in 2016 zelfs regeringsleider.
In 2013 is Corinne van Egeraat ze voor de eerste keer in Myanmar. “Dat was een fantastische tijd, het land ging open. De oude dictatuur leek op de terugtocht. Er brak democratisch proces aan”, vertelt ze in Kunststof. “Myanmar was een land waar niet eens internet was, waar geen buitenlandse bedrijven gevestigd waren. Dat ging open en voor het eerst was er een ook mensenrechtenfilmfestival”.
Myanmar weer dicht
Aan de fragiele democratie in Myanmar komt op 1 februari 2021 een abrupt einde als het leger de macht grijpt. Premier Aung San Suu Kyi en andere regeringsleiders worden gearresteerd. Meteen ontstaan er grootschalige protesten in heel Myanmar. Deze verlopen grotendeels vreedzaam. De demonstranten eisen de vrijlaten van Aung San Suu Kyi. Het leger verbiedt demonstraties en voert een avondklok in. Het gaat van kwaad tot erger.
Van Egeraat: “De situatie is daar nu heel erg slecht, er zijn inmiddels duizenden mensen vermoord, er zitten duizenden mensen in de gevangenis. Er zijn honderdduizenden mensen op de vlucht geslagen. Het is ‘totale onderdrukking’. Het is echt een terreurregime waarbij mensen zonder reden op straat kunnen worden doodgeschoten of opgepakt."
Myanmar diaries
De coup betekent ook het startpunt van de documentaire Myanmar Diaries. De jonge Birmese filmmakers vertellen hoe het voelt om in een land te leven als Myanmar, waar je bang moet zijn om de straat op te gaan. "Ik heb heel veel bewondering voor hoe moedig veel van de Birmezen zijn", vertelt Van Egeraat. "Zij geven niet op, ze zijn veel verbondener dan ze ooit geweest zijn, omdat ze allemaal een gemeenschappelijke vijand hebben."
De verhalen van jonge filmmakers, mannen en vrouwen, van verschillende achtergronden geven een inkijkje krijgt in de verschillende levens van mensen daar. Uit veiligheidsoverwegingen is in de documentaire niemand herkenbaar in beeld. Iedereen blijft anoniem. Van Egeraat: “Wij hebben hen op afstand vanuit Nederland gecoacht. Via versleutelde boodschappen waar het regime geen vinger achter kan krijgen.”
'Schoonheid, troost en hoop in een barre boze wereld'
Myanmar Diaries is een poëtische film geworden: “Ik denk dat ik altijd wel poëtische films maak. Het is een film over pijn, over angst en over het ergste wat je kan gebeuren.
Ik wil iets maken met schoonheid, troost en hoop in een heel barre boze wereld. Ik zou nooit iets willen maken waar geen hoop in zit.”