Tentoonstelling over W.F. Hermans als fotograaf: 'Gaat om het verhaal achter de foto'

"Twee jaar geleden begonnen we ermee. De twee andere mannen lazen de brieven en ik keek naar de foto's. Dat bleek heel erg veel te zijn. Het gaat om bijna 6000 zwart-wit afdrukken die hij zelf met chemicaliën ontwikkelde en in de doka afdrukte. Hij was echt een hobbyist. Hij hield van al dat analoge werk", zegt Schreuders.

Verlegen

"In 1957 ging hij serieus fotograferen. Hij kocht een goede camera, schreef zich in als fotograaf en kreeg les van Nico Jesse, toen een hele beroemde fotograaf. Van Jesse heeft hij onder andere geleerd hoe je mensen moet benaderen, maar Hermans was te verlegen daarvoor. Hij kon zich verbergen achter de camera, maar echt een interactie aangaan met mensen op straat lukte hem niet", stelt Schreuders.

"Op één van de mapjes waarin foto's bewaard werden stond geschreven 'vrij belangrijke foto's'. Hij vond die foto's dus vrij belangrijk. Het gaat om foto's van zijn ouders, vrienden van hem zoals Freddy de Vree en Frans Janssen, een Jugendstil-gevel. Het zegt mij allemaal vrij weinig, want zijn mappen waren totaal chaotisch. Maar ik vond meteen dat we iets met die titel moesten doen."

Bioloog

"Ik denk dat hij vaak fotografeerde als geheugensteuntje. Hij hield van kijken, maar hij was bovenal schrijver. Je ziet aan zijn foto's dat het vooral om het verhaal erachter gaat. Bovendien was hij bioloog. Hij heeft heel veel reizen en ontdekkingstochten gemaakt. Dat was vakmatige fotografie. Hij zag iets in rotsen waar wij niets in zien."

Schreuders: "Ik vind hem een interessante fotograaf. Hij heeft zo ontzettend veel gefotografeerd, dat het niet moeilijk was om een hele mooie en interessante selectie te maken."