Wethouder Marjolein Moorman: ongelijkheid moet je bestrijden met ongelijkheid

Wassenaar

De plek waar Marjolein Moorman opgroeide speelt een prominente rol in haar politieke autobiografie. "Bij veel mensen spreekt Wassenaar tot de verbeelding", vertelt ze in Kunststof. "Een heel mooi en welvarend dorp met kasten van huizen, waar iedereen rijk is. Dat waren mijn ouders niet. Ze waren ook niet arm, maar gewoon gemiddeld. We woonden in een normaal rijtjeshuis. Door het contrast en de verschillen was ik me heel erg bewust van mijn omgeving."

Moorman vertelt dat haar ouders veel met politiek bezig waren en dat er thuis dan ook veel over werd gepraat. "Onze politieke kleur was uitzonderlijk in het liberale Wassenaar. Ik vond het fascinerend. Ik had door dat de politiek een plek waar de beslissingen worden genomen die bepalen zijn voor het land en ons. Omdat het mij al zo jong opviel heeft het me bewust gemaakt van dingen waar ik me later mee bezig ben gaan houden."

Partij van de Arbeid

Toen Moorman communicatiewetenschappen ging studeren in Amsterdam werd ze lid van de PvdA. "De opkomst van Pim Fortuyn raakte me heel erg. Ik maakte me geen zorgen over hem zelf maar over het effect ervan. We waren altijd een heel tolerant land geweest, maar belangrijke waarden werden nu ter discussie gesteld. Waarden zoals dat je naar elkaar omkijkt en dat sterkste schouders de zwaarste lasten dragen. Ik ben toen heel bewust lid geworden van de PvdA, echt om kleur te bekennen."

Toen ze net raadslid was kwam ze terecht in het klasje van Lodewijk Asscher, met talentvolle politici die hij onder zijn hoede nam. "Je kan ongelooflijk mooie idealen hebben, maar de kunst is om ze om te zetten naar daden. Dat is een vak en dat oefenden we daar."

Ongelijkheid

Als wethouder bestrijdt ze ongelijkheid met ongelijkheid. "We denken heel vaak dat gelijkheid betekent dat iedereen hetzelfde krijgt. Maar als je dat doet krijgen de mensen die al een voorsprong hebben nog meer, terwijl de mensen die een achterstand hebben vaak te weinig krijgen.

Dus als je ongelijkheid met gelijkheid gaat bestrijden, betekent dat vaak dat de ongelijkheid alleen maar toeneemt. Als je ongelijkheid tegenkomt moet je vooral investeren en aandacht schenken op die plekken waar dat het hardste nodig is."