Tarikh Janssen over stereotypering in de filmwereld: 'Ik zit in een hokje en kom daar niet meer uit'

'Een compleet witte cast en ik, de enige zwarte acteur'

Tarikh Janssen studeerde af aan de toneelacademie van Maastricht. Daarna was hij te zien in films, televisieseries en het theater. "Maar op een gegeven moment vond ik de rollen die ik speelde vrij leeg en eentonig", vertelt de acteur. "Dan zat ik in een compleet witte cast en was ik de enige zwarte acteur. Ik speelde in films vaak de knappe jongen met maar een paar zinnen tekst. Na een aantal jaren kreeg ik het gevoel: ik zit in een hokje en ik kom daar niet meer uit."

Docufictie

Rond zijn dertigste begint het van binnen te knagen bij Tarikh. Hij voelt zich ongelukkig en besluit geen rollen meer aan te nemen. "Ik merkte dat het niet alleen maar lag aan de filmrollen die ik kreeg, maar ook aan mijzelf als acteur. Ik ben degene die de rollen in stand heeft gehouden, dus ik moet ook mijzelf veranderen. Maar ik kon heel slecht bij mijn eigen gevoelens komen."

In Drijfvermogen kiezen regisseur Ivan Barbosa en Tarikh Janssen voor een mengeling tussen documentaire en fictie. "Deze vorm dwingt mij als maker om naar binnen te gaan, en te onderzoeken wie ik ben. De fictie zorgt ervoor dat ik ook kan acteren, dat functioneert voor mij als een uitlaatklep. Ik vind het een hele fijne vorm, omdat het me de kans geeft dicht bij mijzelf te blijven. Hiermee kan ik toch alles zeggen op een speelse manier en met humor."

Rollen vertolken met ontwikkeling

In de docufictie gaat Tarikh ook langs bij psycholoog Glenn Helberg. Het is een bezoek waar hij veel van heeft geleerd. "Als acteur ben ik altijd bezig met de teksten van anderen. Ik vertelde Glenn dat het soms lijkt alsof ik woorden uitspreek die niet van mij zijn. Toen ik hem vroeg wat ik daarmee moest antwoorden hij: ‘Iedereen spreekt woorden en zinnen uit die niet van hem of haar zijn. De kunst is, hoe verhoudt jij je tot die woorden?'"

Volgens Tarikh heeft het uitspreken van zijn worsteling en het zelf maken van producties ervoor gezorgd dat er andere rollen en mensen op zijn pad komen. "Het maakt niet uit in welk genre ik speel en hoe het personage eruit ziet. Het gaat erom dat ik rollen wil spelen waar een ontwikkeling in zit, ik wil een complex persoon laten zien." En dan is er nog een droom: "Ik ben ervan overtuigd dat ik zelf een speelfilm ga opzetten. Een romantische komedie met een heerlijk diverse cast."