Hoe kijkt Youp van 't Hek terug op zijn eerste oudejaarsconference?

Milieu

1989 was het jaar dat de muur viel. "Het was een roerig jaar, het hele Oostblok brokkelde af." Maar in zijn conference wilde Van 't Hek het toch ook graag hebben over mensen met grote auto's. Die voerden volgens hem excuses aan dat de auto een katalysator had en 1 op 10 reed, in plaats van 1 op 5. "Dat betekent dat ze 10 kilometer nodig hebben om een boom te ontbladeren en andere auto's 5 kilometer", zei Van 't Hek destijds.

GroenLinks noemde hij namaaklinks. "Ik kijk nu, ik lees kranten, kijk wat er aan de hand is. Dat verontrust me zeer. Ik kijk naar mijn kleinkinderen." Dat wil niet zeggen dat Van 't Hek de woorden per se anders zou uitspreken. "Ik ben het soms wel eens met GroenLinks, maar geloof niet altijd wat ze staan te kakelen."

Bucklerlul

In een stukje over Ria Lubbers, de vrouw van de toenmalige minister-president, neemt Van 't Hek Buckler-bier op de hak. Welk bier? Een alcoholvrij biertje van Heineken dat wordt gedronken door 'types naast je in het café die niet dronken willen worden, zo'n veertiger met autosleutels in z'n hand'. Het resulteert in de term 'Bucklerlul'.

"Een nep-biertje drinken vind ik raar." En dus koos Van 't Hek ervoor een van de alcoholvrije biertjes belachelijk te maken. Buckler klonk simpelweg het lekkerst.

Bij de try-outs zaten er mensen van Heineken in de zaal, vertelde zijn latere manager Hans Floberg die toen rondleidingen verzorgde voor het biermerk. Die dachten dat het goede reclame was, maar niets bleek minder waar. Het biermerk ging roemloos ten onder.

'Dat is mijn vader niet'

"Er is niks veranderd langs de lijn." In 1989 typeert Van 't Hek al ouders die staan te roepen naar de 22 jongetjes die kleumen op het veld en enkel kunnen denken aan chocolademelk. Over de roepende ouders zeggen ze 'dat is mijn vader niet'.

Hij ziet nog altijd dit soort ouders, bijvoorbeeld op de hockeyclub. Daar zijn regels, niet voor de kinderen, maar voor de ouders. Bepaalde dingen mogen niet geroepen worden en ze mogen zich niet met de coach bemoeien. Het leukste verhaal vindt hij dat van een zuidas-advocate op de hockeyclub van haar zoontje dat niet doordrong tot de D1. "Ze wilde een proces beginnen." Het jongetje werd toch maar toegelaten tot de D1 "terwijl de hele club weet dat hij daar niet hoort".