Podcast Vrouw op Mars #6: Vele gezichten

Het gesprek in de podcast sluit aan bij thema's uit de televisie-uitzending en de webserie van Vrouw op Mars

Simone de Beauvoir

Simone Weimans is vernoemd naar Simone de Beauvoir - schrijver, feminist, filosoof en de vrouw van Jean-Paul Sartre. De vrijgevochten Surinaamse moeder van Simone Weimans, Rinette Schotsborg, heeft die naam heel bewust gekozen: "Ik had al een aantal teleurstellingen gehad met mannen. In de verhalen van Simone de Beauvoir herkende ik mij. Zij vertolkte mijn gevoel: de mens is van nature vrij en binnen die vrijheden heb je verantwoordelijkheden. Je neemt zelf besluiten en je laat je niet ondersneeuwen door een man."

Simone en haar zus Marga - vernoemd naar Marga Klompé - hadden daardoor een heel on-Surinaamse opvoeding: "Ik mocht uitgaan. Ik mocht me uitspreken over dingen, terwijl Surinaamse kinderen in een hoekje behoorden te spelen en niks te zeggen. Mijn moeder zei: ga leven, ga kijken, ga zien hoe de wereld in elkaar steekt."

Surinaamse vrouwenbeweging

De lessen van Simone de Beauvoir heeft Rinette Schotsborg ook uitgedragen als voorzitter van de Surinaamse vrouwenbeweging. Daarbinnen werden andere onderwerpen besproken dan onder Nederlandse feministen: "De doorsnee Surinaamse vrouw vond: wat hebben wij nou met die feministen te maken? Surinaamse vrouwen waren gewend te werken. Het thema was veel meer racisme. Hoe ga je om met je zwart-zijn in dit land?"

Op de bijeenkomsten van de vrouwenbeweging werd ook over de opvoeding gesproken: "De opvoeding in Surinaamse gezinnen was heel streng. Ik zei: wil je dat je kinderen in deze samenleving iets bereiken? Dan zul je ze de ruimte moeten geven. Daar hadden we het over in de buurthuizen."

Achenebbisj buurthuis versus hip hotel

Tegenwoordig vinden die gesprekken ergens anders plaats, merkt Simone: "Niet in een achenebbisj buurthuis maar in een hip hotel. In oktober was het Black Achievement Month. Ik was samen met mijn zus gevraagd op een bijeenkomst van Black Female Achievers. Daar waren mensen als Zarayda Groenhart en bijvoorbeeld een hele bekende vrouwelijke zwarte cardioloog. Op die bijeenkomst herkende ik het gevoel van de buurthuizen uit de jaren zeventig en tachtig."

Het is de sfeer van het buurthuis, maar de thema's zijn deels anders: "Het gaat niet over de opvoeding. Die vrijheid is geleerd in Nederland. Je gaat niet met een pollepel achter je kinderen aan, zoals vroeger soms in Surinaamse gezinnen gebeurde. Het gaat over je positie als zwarte vrouw in een witte omgeving."