Dit zijn de mooiste natuuromschrijvingen uit de boeken van luisteraars
- Nieuws
- Dit zijn de mooiste natuuromschrijvingen uit de boeken van luisteraars
Speciaal voor de Boekenweek vragen wij de luisteraars van NPO Radio 1 wat volgens hen de mooiste natuuromschrijvingen in boeken zijn. Dat het bij het plaatsen van de oproep erg koud was, bleek uit het grote aantal winterfragmenten dat we toegestuurd kregen. Vandaag een tweede greep uit de inzendingen, waarin de winter hooguit symbolisch aanwezig is. Fragmenten insturen kan nog tot komende vrijdag 12.00 uur.
Bruno Schulz: De kaneelwinkels
Arlette Boerlage was erg onder de indruk van De kaneelwinkels van de Poolse schrijver Bruno Schulz (1892-1942): "Dit fragment is slechts één uit vele, het raakt al je zintuigen en zaait zomer in je hersenveld."
Bruno Schulz: De kaneelwinkels (1933, vertaling Gerard Rasch)
Helen Macdonald: De H is van havik
In De H is van havik van Helen Macdonald (1970) besluit valkenier Helen om na de dood van haar vader voor het eerst een havik te nemen. Op grandioze wijze vervlecht ze het trainen van deze bijzondere roofvogel met het verwerken van de dood van haar vader. Nadat ze eerst een doos met een jonge havik heeft geopend, zit in de tweede doos 'haar havik':
Helen Macdonald: De H is van havik (2014)
Jeroen Brouwers: Bezonken Rood
Madeleine Verdouw kocht de roman over Brouwers' herinneringen aan een jappenkamp tijdens de Boekenweek van 1986. Ze was toen 38 en de openingszin raakte haar zo diep dat zij bij onze oproep direct aan deze zin moest denken, een metafoor voor het centrale thema van het boek: Niets bestaat dat niet iets anders aanraakt:
Jeroen Brouwers: Bezonken rood (1981)
Harry Poelman: Brieven aan mijn zus
Meer dan één keer werd een fragment uit Brieven aan mijn zus van oud-docent Harry Poelman (1948) aangedragen. Poelman begon met het schrijven van de brieven toen zijn zus ongeneselijk ziek werd. Wij kozen voor de wreed-hilarische inzending van Quita Pattist uit Wetsinge. Daarin beschrijft biologisch tuinder Poelman zijn niet-aflatende strijd tegen de talloze slakken die het op zijn jonge plantjes hebben voorzien. In de tuin van Quita zelf is alles wat leeft welkom en daarom staat ze eigenlijk wat ambivalent tegenover dit fragment, "maar mooi geschreven is het zeker."
Harry Poelman: Brieven aan mijn zus (2017)
Gerelateerd
