Rapper Babs: 'Op het podium kan ik voor het eerst echt mezelf zijn'

Contrast

Babs houdt van het contrast in haar nummers. "Dat gaat automatisch, want ik ben van mezelf een heel vrolijk persoon. Als ik een boos en verdrietig liedje maak, komt het eigenlijk niet binnen. Terwijl, als de muziek je te pakken krijgt, ga je echt naar de teksten luisteren." Ook in haar kleding speelt ze met contrasten. "Dat draag ik omdat ik het tof vind, en ik vind het ook een manier om het te koppelen aan mijn kunst."

'Muziek is een methode om mijn emoties te verwerken'

Babs schreef haar recentste nummer in eerste instantie voor zichzelf. Geen Ja In M’n Nee gaat over seksueel grensoverschrijdend gedrag dat ze zelf meemaakte. "Muziek is voor mij een methode om mijn emoties te verwerken. Als ik begin met schrijven, denk ik niet na over het thema. Ik zet mijn pen neer en na vijf minuten ontstaat er een hele tekst. ik lees het terug en weet wat me dwars zit."

Na het schrijven schaaft ze niet veel meer aan haar teksten. "Het eerste wat ik op papier zet is het puurst en precies hoe ik het voel. Toen ik Geen Ja In M’n Nee had geschreven was ik echt opgelucht. Voor mij was dit een grote en goede stap in mijn verwerkingsproces."

Lockdowns een zegen

Op het conservatorium was Babs lang zoekende naar haar eigen geluid. Totdat docenten haar de opdracht gaven een keer het tegenovergestelde te maken van wat ze gewend was. "Ik maakte altijd diepe Engelse teksten. Toen ging ik een Nederlandse commerciële hit maken, in de stijl van Bizzey. Ik had daar zoveel lol in, terwijl dat in de periode daarvoor helemaal niet zo was. Op het Nederlands ging ik helemaal aan. Ik kan me er veel beter in uiten."

Haar carrière kreeg een enorme boost tijdens corona. In die periode schreef ze haar eerste Nederlandstalige liedje. "Er kwam ineens van alles naar boven. Ik schreef over mijn identiteit en de frustraties over mijn pubertijd." De lockdowns waren een soort zegen, vertelt ze. "Dat is heel gek, dat zou je niet zeggen bij een artiest die niet mag optreden. Maar omdat ik voor het eerst muziek uitbracht en toch niet kon optreden, voelde het heel veilig."

Podiumbeest

Al snel werd ze toch gevraagd voor optredens. "Ik ben als producer opgeleid en had daar helemaal geen ervaring in. Ik ben het toen maar gewoon gaan doen. Het was extreem eng. Het voelde alsof ik er achter ging komen of ik een studiomuzikant was of een performer."

Inmiddels is het duidelijk: Babs is een podiumbeest. "Ik kan voor het eerst echt mezelf zijn. Ik vind het zo extreem leuk op het podium. Dat had ik als kind al, maar ik ben het kwijtgeraakt in de puberteit, door onzekerheid en pestgedrag van anderen. Toen durfde ik het niet meer. Nu ik die angst weer heb doorbroken, weet ik dat optreden is wat ik het allerliefst doe."