Drake is er voor de jeugd van tegenwoordig

De populariteit van de Canadese rapper en zanger is monsterachtig. In het NPO Radio 1-programma De Nieuws BV gooiden Reinout van Gendt van radiozender FunX en rapper Massih Hutak om zijn succes te relativeren met woorden als ‘Beyoncé’ en ‘Michael Jackson’. Wat populariteit betreft zijn dat wellicht de eerste namen waar je op komt, maar eigenlijk is Drake niet met die artiesten te vergelijken.

De wereld van nu

Michael Jackson werkte in een heel andere tijd en Beyoncé heeft niet zo veel interesse meer voor het maken van hits. Drake is een personificatie van het nu en werkelijk een hit-fabriek. Hutak deed er nog een schepje bovenop: “Drake is de belichaming van planeet aarde anno nu. Stel je voor dat er mensen zijn die helemaal geen muziek beluisteren, laat staan hiphop. Als die mensen naar Drake luisteren, weten ze wat de wereld is anno 2017.”

Dat is eigenlijk verwarrend. Want waar een – ook erg succesvolle maar minder populaire – rapper als Kendrick Lamar vooral over maatschappelijke thema’s schrijft, blijft Drake daar juist van af. Hij rapt (nog) niet over Black Lives Matter, of over Donald Trump, of over klimaatverandering. Hij rapt over vrouwen, geld en succes. Je denkt: maar dat doet toch elke rapper? Ja, maar Drake doet het anders.

Want Drake is de gevoelige rapper. Hij rapt wel over rondborstige strippers, maar dan over hoe ze zijn hart hebben gebroken. Hij rapt wel over geld, maar dan over hoe onbelangrijk het eigenlijk is. Maar hij zit ook vol tegenstrijdigheden, want als er gedanst moet, wordt er toch weer met biljetten, flessen alcohol en vrouwen gestrooid.

Drake voor iedereen

De Canadese rapper is een introspectieve hedonist. Een onzekere opschepper. Zaterdagnacht is hij de koning van de club, en zondagochtend stelt hij met moeite een berichtje samen voor dat ene mooie meisje. En wie hebben nog meer een surplus aan gevoelens, zijn constant op zoek naar hun identiteit en houden tegelijk van een goed feestje? Jongeren. Dat is zijn publiek, en daarin maakt hij geen onderscheid. Hij speelt met gemak aan beiden kanten van het veld: de meisjes zwijmelen weg bij zijn gevoelige kant, de jongens fantaseren over de weelderige kant. (En uiteraard soms ook vice versa, het is 2017.)

Dat zijn de teksten, maar Drake veroorzaakt ook aardverschuivingen in de muziekwereld met de geluiden en stijlen waarvoor hij kiest. “Hij kan met iedereen samenwerken”, zei Reinout van Gendt in De Nieuws BV. “Hij is ook heel slim in trends signaleren en de juiste mensen om zich heen verzamelen.” Maar dat schiet niet bij iedereen in het juiste keelgat.

Decade to go

Drake is door velen uitgemaakt voor een culture vulture: een artiest die uit andermans teelt oogst. Zo is hij bekritiseerd om zijn bemoeienis met de Britse grime sound (hij heeft zich gebonden aan Britse rapper Skepta) en zijn gebruik van Jamaicaanse dancehall (zie zijn hit One Dance). Maar het vervelendste voor de puristen is dat hij er gigantische hits mee scoort, en andere Amerikaanse rappers daar vervolgens een voorbeeld aan nemen.

Dus Drake gaat gewoon gestaag verder. Niemand kan momenteel aan zijn populariteit tippen en de volgende hit is waarschijnlijk al gemixt en klaar om op ons afgevuurd te worden. Als we hem moeten geloven duurt het ook nog wel even voor hij klaar is. “Decadent flow and I still got a decade to go”, rapte hij in 2015 in het nummer 6PM in New York. Nog (minstens) acht jaar dus. Tip voor de mensen die denken geen vinger op de pols te hebben van de jeugd van tegenwoordig: houd Drake in de gaten, dan kom je een heel eind.

Drake staat zaterdag 28 januari, zondag 26 februari, maandag 27 en dinsdag 28 maart in Ziggo Dome met zijnThe Boy Meets World-tour.