Barrie Stevens over homo-emancipatie: 'Soms denk ik, we zijn gewoon stil blijven staan'

Barrie Stevens (75) groeide op als enig kind in Groot Brittanië in de jaren vijftig. In die tijd was homoseksualiteit nog verboden in het land. Als homoseksuele jongen moest hij voorzichtig zijn. Zijn ontdekkingstocht naar zichzelf en waar zijn geaard was, vond plaats achter gesloten deuren. "Het heeft veel effect op mijn leven gehad, ook wat mijn ouders betreft."

Vluchten uit Groot Brittanië

Als zeventienjarige jongen besloot Barrie om naar Nederland te gaan. Niet alleen voor zijn danscarrière, maar ook om zijn ouders rust te geven. "Ik vertrok naar Nederland voor mijn ouders. Ik wilde niet dat ze last zouden hebben van de buurvrouw of de tantes, die klaar staan met hun mening."

In de balletgroep waar Barrie danste ontdekte hij zijn eerste liefde. "Ik stond ineens in een balletgroep met buitengewoon smakelijke mensen. Ik dacht, dit biedt mogelijkheden." Wat Barrie altijd bij is gebleven zijn de gespierde lichamen, "dat is een dierlijk iets in mij. Als iemand een stevige kont heeft zegt dat iets over diegene zijn karakter. Als het een hangkont is, dan weet ik waar ik mee te maken heb".

Toen Barrie zestien was had hij genoeg geld gespaard om naar The Royal Ballet in Londen te gaan. "Daar zag ik prachtige jongens in maillots. Niet bloot, maar ik vond het heel mooi, heel prikkelend. Ik merkte dat het iets wakker maakte in mij." De voorstelling zorgde ervoor dat Barrie ook het theater in wilde.

Een beperkt beeld

Tegenwoordig denkt Barrie wel eens, mag het ook wat minder? "Het is zo extreem verandert van het wegstoppen naar de openheid. Gaan we nu niet teveel de andere kant uit. Persoonlijk hoef ik niet op een gay-pride in een string op een boot te staan. Maar, dat wil niet zeggen dat anderen dat niet moeten doen."

Volgens actrice Hanna van Vliet (27) komt het ook door de beeldvorming over de gay-pride. Hanna: "Je ziet bij de NOS een reportage, daar zie je inderdaad de beelden van mannen op boten, in strings, met veren. Het lijkt mij wel tof als er een breder beeld omheen wordt geschetst. Ik hoop dat er in de beeldvorming een verschuiving komt."

Uit de Boekenkast

In 'Uit de Boekenkast' wordt aan LHBT-ers gevraagd: wat is de eerste keer dat jij jezelf herkende in een boek, een film, een serie, een theaterstuk of bij een muzikale artiest? Vorig jaar zomer sprak Willemijn al met bekende LHBTI' ers zoals Claudia de Breij, Kim Putters Valentijn de Hingh over het belang van jezelf terug zien in de wereld om je heen.

Komende maand is het 50 jaar geleden dat de zogenaamde Stonewall-rellen uitbraken in New York: een keerpunt in de LHBTI-geschiedenis. Op die avond werd een politieinval op het gaycafé The StoneWall Inn, ontvangen met felle tegenstand van de vaste bezoekers van de bar. Het bleek het begin van de homo-emancipatie en van de latere gayprides. En daarom; een nieuwe reeks van onze rubriek Uit De Boekenkast.

Weinig herkenning

Wat Hanna veel ziet in series en films is dat een homoseksueel karakter ook direct het 'probleem' is. Een ingewikkelde coming-out, mensen die het niet accepteren of een affaire, het is vaak erg negatief. "Dat is een heel schadelijk beeld voor jonge mensen."

Hanna speelde in de webserie Anne+, een serie over een lesbisch meisje dat in Amsterdam studeert en woont. In iedere aflevering staat een andere liefdesrelatie van het hoofdpersoon Anne centraal. "De serie is door bijna alleen maar vrouwen, en veel lesbische vrouwen, gemaakt. Wij delen allemaal die herinnering dat er zo weinig in de media was waar wij ons in herkenden. Als dat er nou wel was geweest toen we dertien waren, was het makkelijker geweest."

Meer van De Nieuws BV?

Volg ons op Instagram, Facebook en Twitter.