Rutger Verhoeff: 'Ik had de drie B's: bolleboos, beugel en bril'

Het begon toen Verhoeff via Facebook in contact kwam met twee meiden die een pestplatform waren begonnen en hiermee een prijs hebben gewonnen. Het verbaasde hem dat er, naast alle andere platforms, een nieuw platform nodig was om pesten te stoppen, zo vertelt hij in de inleiding van zijn boek. Toen Verhoeff met hen sprak in een kroeg in Amsterdam ontdekte hij dat pesten de laatste jaren alleen maar is toegenomen door de groei van cyberpesten. Hieruit is het idee ontstaan om zelf een boek te schrijven waarin hij vertelt over zijn ervaringen met pesten. Tegelijkertijd is het boek een studie naar wat wel en niet helpt bij het behandelen van de gevolgen van pesten.

Bekende namen

In het boek is niet alleen Verhoeff aan het woord, onder meer dj Gerard Ekdom, schrijfster Ester Verhoef en zangeres Shirma Rouse vertellen ook over hun ervaringen met gepest worden. ''Als ik in mijn jonge jaren, toen ik gepest werd, had geweten dat bijvoorbeeld een idool zoals George Clooney gepest was en uiteindelijk zo'n groot acteur werd en een podium kreeg, dan had ik gedacht: als zij het kunnen, dan zou ik daar ook kunnen geraken. Daarnaast wilde ik weten of het podium, dat bekende Nederlanders en Vlamingen hebben, helpt in de genezing na het pestproces. Zo'n podium is niet altijd haalbaar, maar je kunt ook erkenning vinden in de hobby's die je hebt. Er is ook een podium bij dammen of paardrijden, daar zitten ook mensen die hetzelfde leuk vinden als jij. Je voelt je beter tussen gelijkgestemden.''

Wat voor Verhoeff een grote motivatie was om het boek te schrijven is het gebrek aan literatuur over de gevolgen zijn van pesten. ''Er is nog geen afdoende behandeling om mensen er echt weer bovenop te helpen en dat is precies hetzelfde als wat ik destijds ervaren heb. Ik ben de literatuur ingedoken en er zijn geen boeken in interviewstijl of verhaalvorm die vertellen wat alle gevolgen van pesten zijn. Van eenzaamheid tot aan, helaas, zelfmoord. En een boek dat de juiste behandeling beschrijft, dat is er gewoon nog niet.''

De drie B's

Verhoeff is zelf gepest vanaf de middelbare school. ''Op de basisschool ging het goed, ik heb zelfs in de laatste klas de musical gedaan, met hoofdrol. Ik was wel een beetje een streber. Ik koos zelf mijn middelbare school. Daar gingen mijn vrienden van de basisschool niet heen. In die tijd had de drie B's zoals ik het zelf noem: bolleboos, beugel en bril. Echt een buitenboord beugel en een bril met dikke glazen, en ik was een streber qua cijfers. In de klas haalde ik steeds hoge cijfers. Als snel werd ik 'nerd' genoemd en dat ging van kwaad tot erger. Het eindigde met fysiek pesten, tot een soort steniging aan toe.''

Verhoeff fietste met een tas vol boeken naar een brug en wilde zichzelf er vanaf storten. ''Ik zag zelf geen uitweg en ik schaamde me kapot. Er was niemand op de middelbare school die mij enigszins hielp, terwijl de leraren het wel wisten. Ik dacht: dit is de oplossing. Gelukkig heb ik het niet gedurfd, wellicht ook door een tikkeltje hoogtevrees. Vervolgens ben ik naar huis gefietst, stortte ik in elkaar en heb ik alles aan mijn ouders verteld.''

De nasleep van het pesten

Het pesten heeft veel littekens nagelaten bij Verhoeff, zoals onzekerheid, wantrouwen in de medemens, depressies en een eetstoornis. In zijn verdere carrière als geneeskundestudent en coassistent kwam deze onzekerheid vaak terug. In zijn boek is Verhoeff kritisch tegenover diverse soorten therapie. ''Ik heb heel veel therapieën gehad. Als ik aan een therapiesessie begon had ik steeds de hoop dat ik er weer bovenop kwam. Maar ik bleef klachten houden. Zodra ik buiten de muren van de kliniek kwam voelde ik me weer precies hetzelfde.''

Tijdens zijn studie werd Verhoeff gevraagd door zijn professor of hij zijn onderzoek wilde presenteren op een congres in Milaan. Zijn professor heeft hem vervolgens geholpen door te oefenen met presenteren in een collegezaal. ''Hij maakte lawaai, ging met deuren slaan en deed er alles aan om mij af te leiden, terwijl ik mijn onderzoek moest voorlezen. Het eindigde met collega's en professoren, een hele collegezaal vol.'' Uiteindelijk heeft dit Verhoeff geholpen om over zijn angst en onzekerheid heen te komen.

In het boek wordt op een diverse manieren beschreven wat de gevolgen zijn van pesten. Therapie blijkt zeker niet altijd te werken volgens Verhoeff, ''Dit was voor mij ook wel een fijn gevoel, het frustreerde steeds dat het bij mijniet werkte.'' Het boek is een opzet naar een nieuw behandelplan, wat begint met erkenning en acceptatie.

Meer van De Nieuws BV?

Volg ons op Facebook en Twitter