Geertjan Lassche: 'Ik vind massamedia en social media troebel water'
- Nieuws
- Geertjan Lassche: 'Ik vind massamedia en social media troebel water'
De filmmaker en onderzoeksjournalist Geertjan Lassche is door Villamedia uitgeroepen tot Journalist van het Jaar 2020, voor zijn programma Frontberichten. Nederlanders met cruciale beroepen gaven hierin dagelijkse updates vanuit de ziekenhuizen door middel van intieme videodagboeken. In 2012 won Lassche ook al twee Tegels voor zijn documentaire Vreemdelingen en Bijwoners. In Kunststof vertelt Lassche over zijn journalistieke project Frontberichten.
Video niet beschikbaar
'Journalist, dat ben je'
Geertjan vertelt dat hij het een eer vindt om gekozen te zijn als Journalist van het Jaar: "Journalist, dat bén je! Het is een last en soms ook een lust. Een last omdat je hoofd altijd vol ideeën zit: je denkt voortdurend in nuances, je wilt context, als mensen je een verhaal vertellen, denk je altijd: ja, maar…"
"Het is bij mij al vroeg begonnen. Ik groeide op in Rouveen, als derde in een gezin met zes jongens. Mijn ouders hebben me altijd geleerd om niet naar binnen te kijken, maar naar buiten, en om kranten te lezen."
"Ik zie de titel 'Journalist van het Jaar' niet als een ereprijs, maar meer als een erkenning. Maar het voelt ook wel als een klem in m'n nek: nu moet je ook journalist blijven komend jaar, maak het maar waar, de lat ligt hoog.
Ik vind massamedia en social media troebel water. Wat is echt, wat niet? Er zijn belangen, je zegt iets om er bij te willen horen. Maar dat is de journalistiek niet, je bent journalist omdat je een soort urgentie voelt, niet omdat je likes wil."
De eerste golf
"Frontberichten werd gemaakt in een andere tijd. Ja, de angst is er nu ook nog wel. Maar het was een tijd van 'samen staan we sterk', er waren niet zoveel scherpe randen in het publieke debat."
"Onze laatste uitzending was vlak vóór de controverse over die volle Dam en Femke Halsema, dat zie ik als een kantelpunt. We hebben ook wel gezegd, we zijn net op tijd gestopt. De solidariteit was weg.
"Ik heb het gevoel dat we in maart en april als Nederlanders snapten dat er in die ziekenhuizen en verzorgingshuizen iets heel erg belangrijks werd gedaan voor ons. We vonden het samen heel erg dat oude mensen alleen zijn overleden, daar voelden we ons ook beschaamd over."
"We hadden ook het gevoel dat het over zou gaan, de aantallen zakten ook vanaf medio april. Daarna kwamen controverse, polarisatie, complottheorieën, en Trump met zijn ontkenning en gekke uitspraken."
Achter gesloten deuren
"Frontberichten is in eerste instantie een journalistiek programma dat een vorm heeft gevonden om mensen toch te kunnen vertellen wat er achter die gesloten deuren gebeurde aan het front in het ziekenhuis."
"Begin mei gebeurt er iets nieuws, namelijk: de voorlichtingsafdelingen zijn weer in control. Het wordt voor ons ingewikkelder om te checken of verhalen die binnen komen authentiek zijn. En dát is voor ons cruciaal, want we zijn een journalistiek programma."
"We wilden voorkomen dat anderen zich er mee gingen bemoeien, want dan is het niet meer echt. Daarom zijn we gestopt."
Gerelateerd
