Saskia Dekkers: 'Mijn motto is dat je niet bang moet zijn'

Leukste baan van Hilversum

"Ik probeer zo snel mogelijk te zijn, maar ik haat het om ergens heel haastig naartoe te gaan", vertelt Europacorrespondent Dekkers. Voor Nieuwsuur probeert ze juist de verhalen op te tekenen die nog belangrijk gaan worden, en daarvoor leest ze honderden artikelen per maand.

En om rustig met mensen te kunnen praten, doet ze dat het liefst op het moment dat de situatie niet bij iedereen onder de aandacht is. "Wat ik ook echt verschrikkelijk vind, is dat je nog met dertig andere cameraploegen in een rijtje staat. Dan denk ik: waarom zou ik dat dan ook doen? Dan ga ik liever ergens eerder naartoe, of juist veel later. Dus op het moment dat mensen nog rustig zijn en wat langer met je kunnen praten, waardoor het wat verdiepender is."

Ze heeft dus op haar reizen meestal geen haast, vertelt ze. Is het daarmee ook echt de leukste baan van Hilversum? "Volgens mij is dat zo. Het is natuurlijk heel mooi, omdat je door heel Europa reist, en je kunt verbanden zien. Wie wil dat nou niet."

Risico’s nemen

Soms is het ook spannend, vertelt ze. Zo waren zij en haar man Pieter Nijdeken, die vaak met haar meegaat als cameraman, een paar jaar geleden undercover op het eiland Manus, waar Australië vluchtelingen vastzet.

"We hadden ons voorgedaan als vogelspotters, met vogelboeken en een verrekijkertje. We dachten: als ze onze tassen dan doorzoeken bij aankomst, hebben we een verhaal."

Zo is Dekkers ook eens de grens van Transnistrië overgegaan, een afvallige regio van Moldavië waar journalisten over het algemeen niet welkom zijn. Bij een rustige grensovergang konden ze op een onbewaakt moment de grens over, waardoor ze mensen konden interviewen die ze anders niet gesproken zouden hebben.

"We ontmoetten daar de vrouw van een man die in de gevangenis zat, zonder dat precies duidelijk was waarvoor, die de moed had om met ons te praten. Ze zei: dit moet verteld worden."

Het vertellen van het verhaal is ook de drijfveer van Dekkers zelf. "Ik vind, en dat is mijn motto, dat je niet bang moet zijn. Je moet wel voorzichtig zijn, inschatten wat het werkelijke gevaar is. Je moet weten wat je doet. Maar als je journalist wil zijn, moet je niet bang zijn. Niet voor kritiek, niet voor geweld. Je moet gewoon je werk doen, anders moet je geen journalist zijn."