'Haïti draait in een vicieuze cirkel van ellende'

Op dit moment is er vooral behoefte aan humanitaire hulp in Haïti, zoals het leveren van voedsel, zorg en onderdak. Daarna komt de focus meer te liggen op wederopbouw. In het internationale rampenbeleid is de overheid het eerste aanspreekpunt, maar in Haïti ligt dat iets anders.

Voor de aardbeving was het al onrustig in het land, ongeveer een maand geleden werd president Jovenel Moïse in zijn eigen huis gedood door een groep gewapende mannen. "De moord is meer een symptoom van hoe het al vaker in het land gaat. Er is een groter en dieper probleem in het land. Wij, als buitenstaanders, hebben nooit meegewerkt aan het creëren van een stabiel bestuur", vertelt Melissen.

De overheid moet structuur krijgen

Hulpgeld dat wordt geschonken aan het land gaat volgens Melissen vaak in projecten zitten die niet gedragen worden door de overheid. "Het kost allemaal heel veel geld. Als binnengevlogen hulporganisatie bouw je hele dure huizen. Terwijl, als je dat lokaal laat doen, het maar een paar duizend euro kost in plaats van vijftigduizend euro. Haïti blijft in een vicieuze cirkel van ellende draaien."

Geld geven aan een overheid die corrupt is, is geen optie volgens Melissen. "Maar je moet wel helpen de overheid een structuur te geven, waarbij ze zelf aan de slag kunnen." In 2010 zorgde een aardbeving voor duizenden slachtoffers en miljoenen aan schade, toen het land weer langzaam aan het opbouwen was richtte in 2016 orkaan Matthew opnieuw zware schade aan op het Caribische eiland. Volgens Melis zijn daaruit wel enkele lessen geleerd. "Je moet samenwerken met de lokale autoriteiten, daarnaast moet je lokale organisaties steunen. Door de geschiedenis is er een groot wantrouwen ontstaan tussen de bevolking en de regering en tussen de bevolking en de hulpverlening."

Haïti komt er weer boven op, en het leven gaat door, zegt Melis. "Maar er is een grote stap te maken in het voorbereid zijn op dit soort rampen. Een ramp is een natuurverschijnsel en dat het een ramp wordt, ligt aan de sociaal-politieke omstandigheden die er zijn. Daar moet veel aan gebeuren", besluit Melis.