Soldaat overleeft 42 dagen in kelder: 'Sliep tussen de lichamen'

De familie van Hordjevev leeft al die tijd in onzekerheid. Zo ook zijn pleegzus Anita, die al jaren in Amsterdam woont. Aan verslaggever Chiem Balduk laat ze foto's van een jonge Oleksej zien. "Oleksej was nooit bang voor iets", vertelt ze over haar 7 jaar oudere pleegbroer. "Hij was heel actief en klom in bomen." Het verbaast haar dan ook totaal niet als hij zich aanmeldt voor het leger.

Eind 2022 vecht hij in Oost-Oekraïne, in de regio Bachmoet; het heetst van de strijd. Eind januari raakt hij plotseling vermist. "Ik had veel nachtmerries", vertelt Anita over die tijd. "Je weet niet waar hij is, er kan zoveel gebeurd zijn." Zijn familie probeert uit wanhoop alles om informatie over Oleksej te krijgen. "Elke dag belden ze ieder ziekenhuis wel drie keer." Ieder mortuarium wordt bezocht, maar de kans dat hij levend wordt teruggevonden wordt steeds kleiner.

Tientallen kilo's afgevallen

Ondertussen zit Oleksej al die tijd opgesloten in een kelder, samen met twee andere militairen. Alledrie zijn ze gewond geraakt door granaatscherven. Ze zijn gevangen genomen door de Russen. "Eerst deelden ze hun eten met ze," vertelt Anita, "maar dat stopte na enkele dagen."

De enige optie om te overleven is het drinken van water uit een radiator. Dat water is gemixt met anti-vries, een giftig middel dat Oleksej nog verder verzwakt. Zijn twee kameraden zijn al overleden. Als enige leeft hij nog, maar hoe. "Hij ging van 80 kilo naar 42", weet Anita. Door het verliezen van de helft van zijn lichaamsgewicht is er van die grote, stoere militair nog weinig over.

Zijn pleegzus vertelt hoe Oleksej vanaf dat moment tussen de lichamen van zijn twee omgekomen kameraden slaapt. "Ik kan me niet voorstellen hoe dat mentaal gezien moet zijn geweest", zegt Anita.

Gered

Ondertussen gaan de gevechten boven de grond onverminderd door en weten Oekraïense troepen de wijk te veroveren. Uit een kelder horen ze een stem komen die roept: "Ik ben Oekraïens." Er wordt overwogen om een granaat de kelder in te gooien: het kan namelijk ook een val zijn. Vertwijfeld gaan ze toch kijken, de Nieuw-Zeelandse Kane Te Tai voorop.

Kane staat oog in oog met de doodgewaande Oleksej, een vriend van hem. Hij herkent hem, als Oleksej met zijn laatste krachten 'Nieuw-Zeeland, Nieuw-Zeeland' roept. "Hij zag er nog nauwelijks uit als de man die ik maanden geleden had leren kennen, maar toch was dit het beste dat me overkomen is in deze oorlog", schrijft Kane op Instagram. "Dat ik vrienden mag redden gebeurt bijna nooit, maar ik ben enorm dankbaar dat we hem uit die hel hebben kunnen redden."

Diep bedroefd

Als Anita de video van de redding onder ogen krijgt, hoort ze direct dat het haar pleegbroer is. "Het is de stem van iemand die ik liefheb, maar ik hoor er ook lijden in." Oleksej ligt inmiddels in het ziekenhuis en is te verzwakt voor lange gesprekken. "Hij zal maanden moeten aansterken, maar hij gaat weer herstellen en genieten van het leven", gelooft Anita.

Enkele dagen na het redden van Oleksej is soldaat Kane Te Tai om het leven gekomen. Oleksejs familie laat weten diep bedroefd te zijn en deze man voor altijd te herinneren.