Cyprus doet opnieuw poging tot vredesakkoord
- Nieuws
- Cyprus doet opnieuw poging tot vredesakkoord
[KRO-NCRV] Wie naar Cyprus op vakantie gaat staat er niet zo bij stil, maar nog steeds is het land tot op het bot verdeeld. Je hebt het Griekse gedeelte dat heel de wereld behalve Turkije erkent en de Turkse Republiek Noord-Cyprus dat in ‘onze ogen’ illegaal is.
"Het is toch bespottelijk, dat dit in Europa kan." De vrouw die verslaggever Anne van der Veen aanspreekt bij de grens op Cyprus, heeft woorden tekort als ze de situatie in haar land wil beschrijven. Als de Grieks Cypriotische naar het Turkse deel van ‘haar’ stad Nicosia wil, moet ze haar paspoort laten zien en daar is ze niet blij mee.
En ze is niet de enige. Bijna iedereen die je aanspreekt in de hoofdstad wil dat het land weer één wordt. Dus zonder de grens die al ruim veertig jaar het land in tweeën deelt.
Het is moeilijk om een vredesakkoord te sluiten
Nu bestaat Cyprus uit twee delen. De internationale gemeenschap erkent alleen het Griekse deel. Het Turkse deel is in ook in Nederlandse ogen illegaal. Toch zijn beiden delen nodig om een akkoord te bereiken. Deze week starten de vredesonderhandelingen weer, alle inwoners zijn het erover eens dat het land weer één moet worden.
Over hoe dat moet gebeuren, wordt al lang gediscussieerd. Zo wil Turkije de mogelijkheid tot militair ingrijpen behouden, als het mis gaat op Cyprus. Als deze eis op tafel blijft, zullen de Grieks Cyprioten nooit instemmen met een vredesakkoord.
Toch is er hoop op het eiland. Voor het eerst hebben beide delen een president die het land echt willen herenigen. Ze hebben alleen wel rekening te houden met alle gevoeligheden, vertelt de Nederlandse ambassadeur op Cyprus Nathalie Jaarsma.
De vrijheidsbeperking
Toen het land verdeeld werd, is er een bevolkingsruil geweest. Turks Cyprioten die in het Griekse deel woonden, verhuisden naar de Turkse kant en andersom. Er zijn duizenden mensen die huis en haard moesten achterlaten. Toen in 2004 de grenzen tussen beide delen opengingen, bezochten ze hun oude bezittingen. Maar de Grieks Cyprioten die de grens over gingen, weigerden vaak in het Turks gedeelte een cent uit te geven. Als ze dat zouden doen, dan zouden ze geld aan de bezetter geven. En dat willen ze niet.
Met al die gevoeligheden zou je denken dat vrede er nooit komt. Maar dat is niet helemaal waar. Alle Cyprioten zijn de grens die hun land splijt en hun bewegingsvrijheid beperkt meer dan zat. De vrouw bij de grens wappert nog maar eens met haar paspoort. "Oh my god, altijd een paspoort nodig hebben in je eigen land, dat is toch schandalig."