De schaduwkant van adoptie: 'Tijdens de bevalling kreeg ik een laken over mijn hoofd, ik mocht mijn kind niet zien'

Gefraudeerde adoptie

Butink kreeg door een uitzending van Zembla bevestigd dat zij slachtoffer was van een gefraudeerde adoptie. Haar papieren klopten niet, net als die van vele anderen. Butink heeft vervolgens de Nederlandse staat aangeklaagd wegens dit onrecht, maar dat mocht niet baten. Ze kreeg van de Nederlandse staat te horen dat haar zaak verjaard was. "Voor mijn gevoel werd er niet naar mij geluisterd," vertelt Butink. "Ik wist van tevoren wel dat het een heel lastig proces ging worden."

Gedwongen

In de jaren '60 heeft Scheele-Gertsen gedwongen haar kind moeten afstaan. De reden daarvoor? "Domweg omdat ik niet gehuwd was," vertelt Scheele-Gertsen, "Ik zou volgens de Raad van de Kinderbescherming niet geschikt zijn om mijn kind op te voeden. Hier was ik het niet mee eens."

Scheele-Gertsen: ‘’Ik was net 21 jaar oud. Ik dacht dat mijn leven nog moest beginnen, maar er werd mij een leven afgenomen. Het werd een heel ander leven dan ik me had voorgesteld. Ik wist niet wat mijn rechten waren toentertijd. Er werd een mistgordijn opgetrokken en ik kon niet bij mijn kind.

Onrecht

Ondanks dat hun verhalen zo verschillen, hebben ze dezelfde redenen waarom ze ervoor gekozen hebben een proces te starten tegen de Nederlandse staat. "Voor mij ging het om de bewustwording en om dit probleem op de agenda te zetten," vertelt Butink. "Het mag namelijk niet oke zijn dat dit ons is aangedaan." Ook Scheele-Gertsen doet het voor de bewustwording: "Zo’n 15.000 tot 20.000 ongehuwde moeders hebben dit meegemaakt en ik merk gewoon dat heel veel mensen niet weten wat voor verschrikkelijks er is gebeurd in de jaren '60 met heel veel vrouwen. We horen allemaal te weten wat er is gebeurd, dit is ook Nederlandse geschiedenis."

Hoewel beiden iets verschrikkelijks is overkomen, is er toch iets positiefs uit gekomen. Butink is een fotoproject gestart in samenwerking met Nederlandse afstandsmoeders om hun verhaal vast te leggen. "Ik was al bezig met een fotoproject waarmee ik geadopteerden vastlegde," vertelt Butink. "Uiteindelijk stelde onze gezamenlijke advocaat voor om een fotoproject te doen over de afstandsmoeders. Zo ben ik in contact gekomen met Trudy."

Weerspiegeling

En wat vindt Scheele-Gertsen van de foto die Butink van haar heeft gemaakt? Weerspiegelt het haar verhaal? "Zeker, we mochten ons kind niet zien. Op mijn foto ben ik geblinddoekt te zien, dat was niet zo toen ik aan het bevallen was, maar ik kreeg wel een laken over mijn hoofd. Ik mocht mijn kind niet zien, ik heb hem alleen horen huilen. Andere moeders kregen een washandje of zelfs een kussensloop over hun hoofd."

Scheele-Gertsen gaat de komende tijd nog vechten voor haar onrecht. Mocht je haar een steuntje willen geven, dan kan dat via haar inzamelingsactie. De foto's zijn te zien op de Facebookpagina van Dilani Butink en ook van de Nederlandse Afstandsmoeders.

Meer van De Nieuws BV?

Volg ons op Instagram, Facebook en Twitter.