Op zoek naar rupsen van de zeldzame vuurvlinder

Wordt het een goed vuurvlinderjaar?

Henk de Vries van de Vlinderstichting doet al decennialang onderzoek naar de grote vuurvlinder. "Vorig jaar zomer zagen we een explosie van grote vuurvlinders in de Weerribben. De populatie is er nog nooit zo groot geweest. We zijn heel benieuwd of de trend zich voortzet en er dit jaar ook veel te verwachten zijn."

De grote vuurvlinder zet haar eitjes af aan het einde van de vliegperiode, doorgaans eind juli. Die eitjes zien eruit als een soort wit speldenknopje. Daar komt een kleine, groene rups uit van 2 a 3 millimeter groot. Vervolgens gaat-ie als klein, bruin rupsje in winterslaap. In het voorjaar verandert hij in een felgroene rups van zo’n 25 millimeter groot. En juist naar deze rupsen zijn de vlinderonderzoekers nu op zoek.

Felgroene rups

Dat zoeken wordt wat vergemakkelijkt doordat er eerder al naar eitjes is gezocht en er op de plekken waar eitjes op de waterzuring – de waardplant van de grote vuurvlinder – werd gevonden, markeringsstokken zijn gezet. Toch wordt het deze keer een lange zoektocht. Bij lang niet alle stokken zijn na minutieus onderzoek rupsen te vinden.

Bij toeval wordt bij het aanleggen van de boot een rups gevonden op een plek die niet gemarkeerd is. We treffen op het waterzuringblad een felgroen rupsje aan van inderdaad niet groter dan 2 centimeter. Ismay Andriessen over haar stageonderzoek: "We vinden minder rupsen dan verwacht, niet superpositief. Maar de resultaten van mijn onderzoek worden gebruikt in een nog op te stellen beheerplan voor de grote vuurvlinder. Dus dat is wel een positieve kijk op de toekomst van de soort."