De nalatenschap van mediamaker Menno Buch is vereeuwigd in Beeld & Geluid
- Nieuws
- De nalatenschap van mediamaker Menno Buch is vereeuwigd in Beeld & Geluid
Een man die zowel geliefd als omstreden was, maar altijd wist te boeien: Menno Buch. Exact tien jaar na zijn overlijden werd het hele werkarchief van de iconische televisiemaker overgedragen aan Beeld & Geluid. Met zijn meest iconische programma Sex voor de Buch wist de maker niet alleen te boeien maar deed hij ook genoeg stof opwaaien eind jaren '90. In De Nieuws BV blikt Bas Agterberg, conservator bij Het Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid, met ons terug op zijn werk.
Video niet beschikbaar
Wie kent Menno Buch niet? Voor de jonge luisteraar omschrijft Agterberg de maker als volgt: "Een ondernemer, iemand die vooruitdenkt en een zeer bevlogen programmamaker." Zeker gezien de tijd waarin hij actief televisie maakte, was hij ook een zeer spraakmakende maker. "Hij was taboedoorbrekend. En zocht altijd naar: wat drijft de mensen die dit doen?" Wars van regels zocht hij juist dus de taboes op. Als kind al paste hij door alle regels niet in het reguliere systeem, maar blonk wel uit in zijn creativiteit.
Reacties
In de jaren '80 en '90 was een programma als Sex voor de Buch zijn tijd ver vooruit. Zoals Agterberg zegt: "Dat was een programma dat niemand gezien had, maar wel ongelooflijk hoge kijkcijfers had." Kritiek op het programma was gebaseerd op het idee dat de geportretteerden geëxploiteerd zouden worden. Men vond dat je juist die mensen tegen zichzelf moest beschermen.
Agterberg: "Dat programma werd juist ontzettend zorgvuldig gemaakt, en iedereen kon zijn wensen uiten. In dit soort programma's zie je nooit precies de grenzen en wat de consequenties van deelname kunnen zijn." In tegenstelling tot nu is het natuurlijk wel zo dat beelden niet eindeloos gedeeld kunnen worden, "na de uitzending was het klaar."
Archief
En nu ligt alles in het archief, is het dan ook voor iedereen toegankelijk? Agterberg: "Nee, zeker niet. Dit komt niet nu op onze homepage te staan." Het is juist de bedoeling dat als er in de toekomst wordt gedacht: 'wat voor speciale programma's waren er in de jaren '90?' dat dan dit werk is opgenomen. Agterberg: "Het is onderdeel van onze Nederlandse televisiegeschiedenis, niet alleen de positieve beelden, maar ook de beelden waar je je voor schaamt of die vragen oproepen over de samenleving waarin het werd gemaakt." Met zo'n impact op onze televisiegeschiedenis, is een plekje in het archief meer dan terecht.