Groot tekort aan pleeggezinnen voor hulphonden: 'Je hebt geen ervaring met honden nodig'

Dat het opvoeden van een hulphond hartstikke veel voldoening geeft, betekent niet dat je het zomaar even doet. Het is namelijk een flinke een tijdsinvestering.

Voldoening

Maar waarom doet ze het dan toch? En kiest ze niet voor een eigen hond? Caroline van Ette vindt het zeker moeilijk dat ze na een tijdje weer afscheid moet nemen van de hond. Maar ze ziet ook dat ze nuttig werk doet. "Ik probeer altijd te denken aan de mensen die haar nodig hebben. Mijn pleeghond gaat misschien naar een blinde cliënt en die kan door haar gewoon reizen en hoeft niet bang te zijn dat ze naast de trein stapt maar er gewoon in. Of een vader die PTSS heeft kan zijn kinderen nu weer naar school brengen, omdat hij weet dat de hond zijn rug dekt. Dan ben ik wel een beetje verdrietig, maar dat staat niet in verhouden met wat je deze mensen ervoor teruggeeft."

Gezinnen nodig

Ondanks dat het dankbaar werk is, zijn er op dit moment te weinig pleeggezinnen vertelt Monique Dolfing. ‘’We hebben een ontzettende vraag naar hulphonden. Dus we willen meer honden fokken, en dan hebben dus ook meer gezinnen nodig om de periode te overbruggen dat de honden naar school komen. We zoeken dus wel zo’n 170 tot 200 gezinnen per jaar.’’ Daarom zijn de eisen die aan de gezinnen worden gesteld een klein beetje veranderd en worden er ook laagdrempelige, online informatieavonden georganiseerd. Daarnaast worden veel kosten, zoals het voer, de dierenarts, de hondenmand etc. vergoed door KNGF geleidehonden.