Waarom is het voor pubers lastiger om thuis te blijven?
- Nieuws
- Waarom is het voor pubers lastiger om thuis te blijven?
Al een maand lang wordt er gemopperd op groepjes jongeren die de corona-regels aan hun laars lappen en buiten rond blijven hangen. Maar kunnen ze daar zelf wel wat aan doen? Nee, zegt hoogleraar neurocognitieve ontwikkelingspsychologie Eveline Crone in De Nieuws BV. Zij weet alles van het puberbrein en onderzoekt hoe pubers zich voelen tijdens de coronacrisis.
Video niet beschikbaar
Eigenlijk vindt Eveline Crone dat pubers het hartstikke goed doen: "Het is een misverstand om te denken dat alle jongeren nu opstandig zijn en niet willen luisteren. De meeste jongeren houden zich goed aan de regels en begrijpen het ook. Maar er is altijd een groepje geweest van ongeveer tien procent van de jongeren die extra veel moeite heeft om zich aan de regels te houden. En dat zie je nu natuurlijk ook."
De ene dag heb ik een topdag en de andere dag lig ik uren naar de muur te kijken.
De 16-jarige Gijs mist het contact met mensen. "Je ziet je vrienden niet en je gaat niet naar school, dus ziet je leraren ook niet. Ik probeer zoveel mogelijk dingen te doen, maar soms slaat de verveling toe. Voor de 19-jarige Zoë verschilt het per dag: "De ene dag heb ik een topdag en de andere dag lig ik uren naar de muur te kijken." Ze ziet af en toe nog vrienden, maar altijd een op een.
Puberbrein
Pubers zitten in een fase van transitie om zelfstandig te worden en autonomie te verwerven. Crone: "Het is een natuurlijke fase om je los te maken van je ouders en meer op je vrienden te richten. En dan juist in deze periode worden jongeren gevraagd om alleen thuis te blijven met hun houders. Dat is natuurlijk hartstikke moeilijk."
Crone doet al jaren onderzoek naar het puberbrein. "We ontdekten dat er bepaalde gebieden zijn in de hersenen, de 'pleziergebieden', die bij jongeren extra sterk staan afgesteld. Dus jongeren ervaren vaak meer plezier van iets spannends uitproberen of een risico nemen. En ze ervaren in vergelijking met volwassenen meer plezier wanneer ze door hun vrienden geaccepteerd worden."
Eenzaamheid
Uit Amerikaans onderzoek onder pubers in deze coronacrisis, blijkt dat veel jongeren zich eenzamer voelen, maar ook dat ze hun familierelaties belangrijker vinden dan voorheen. Zoë herkent dat wel: "Ik voel me af en toe eenzaam. Maar het voelt wel minder allesomvattend, omdat ik weet dat iedereen zich eenzaam voelt door het tekort aan contact. Daar kan ik troost in vinden."
Ik voel me thuis te groot voor het servet en te klein voor het tafellaken.
Maar Zoë merkt ook dat ze haar familie extra waardeert door deze crisis: "Ik ben er gister achter gekomen dat mijn broertje eigenlijk best wel een leuke jongen is. Eerst praatte ik niet zoveel met hem en nu zijn we besties geworden."
Gijs voelt zich thuis juist 'iets te groot voor het servet en iets te klein voor het tafellaken'. "Ik zit er net precies tussenin. Mijn broertje en zusje zijn iets jonger en mijn ouders net iets te oud. Dus ik merk dat ik juist behoefte heb om met mijn leeftijdsgenoten te zijn, die net zo zijn als ik."
Impact
Volgens Crone zijn we geneigd negatief over jongeren te praten, terwijl dit juist een tijd is waar jongeren een grote behoefte hebben aan impact, respect en autonomie. "Het is zo'n gemiste kans om niet met jongeren samen te kijken of ze iets kunnen betekenen voor de samenleving. Want we weten dat ze die behoefte hebben, dat zien we ook in de geschiedenis."
"We zijn zo gefocust op de maatregelen, maar je zou veel meer samen met jongeren kunnen nadenken over hoe ze kunnen helpen. Dan maak je echt gebruik van die grote creativiteit die juist bij jongeren zichtbaar is."