Elf jaar cel voor Utrechtse arts die eigen baby doodziek maakte

"Ik heb de uitspraak gelezen en ik begrijp dat er ernstige feiten zijn begaan. De uitspraak lijkt dus recht te doen aan wat het kind is overkomen", zegt kinderarts Rian Teeuw van het Emma Kinderziekenhuis in Amsterdam.

Het meisje werd in april 2020 te vroeg geboren en lag daarom in een couveuse in het Utrechtse Wilhelmina Kinderziekenhuis. Volgens de rechtbank heeft V. haar gekolfde moedermelk, die zij bij het ziekenhuis afleverde, stelselmatig verdund en er de diarreeremmer loperamide aan toegevoegd.

Dit leidde onder meer tot ernstige hartritmestoornissen bij het kind. De artsen stonden lange tijd voor een raadsel. Het handelen van V. kwam aan het licht nadat in een groot onderzoek ook de moedermelk werd onderzocht. Het meisje kreeg daarna kunstvoeding en herstelde.

'Opgeleid om ouders te vertrouwen'

Volgens het OM zou de vrouw lijden aan het münch­hau­sen-by-proxy­syn­droom, dat tegenwoordig wordt aangeduid als kindermishandeling door falsificatie. Bij die psychische aandoening maken mensen anderen - vaak hun eigen kind - bewust ziek, bijvoorbeeld om aandacht van hulpverleners of de omgeving te krijgen.

"[Kindermishandeling door falsificatie] is lastig te herkennen", weet Teeuw. "Wij kinderartsen zijn opgeleid om ouders altijd 100 procent te vertrouwen. Wanneer zij klachten of symptomen bij hun kind signaleren, gaan wij ervan uit dat die ook echt bestaan. En dan gaan we natuurlijk zoeken naar de oorzaak, want zij kennen hun kind immers het beste. Nu moeten we dat 180 graden omdraaien en moeten we ouders eigenlijk gaan wantrouwen."

'We missen het vaak'

V. werd in januari 2021 gearresteerd en kwam na een maand onder strenge voorwaarden vrij. De rechtbank bepaalde vandaag dat ze direct weer moest worden vastgezet, ter bescherming van haar kinderen en de samenleving. De rechter bepaalde ook dat de moeder een schadevergoeding van 10.000 euro moet betalen aan haar dochter.

V. werd ook verdacht van het ernstig ziek maken van haar zoon, een paar jaar eerder, maar daarvoor is ze vrijgesproken.

"Iedere kinderarts kent het. Wanneer we de cijfers bekijken weten we dat het ongeveer 40 keer per jaar voorkomt. Dat zijn dan alle vormen, dus ook alleen het aanpraten of verzinnen van symptomen. Maar ik denk dat we het ook heel vaak missen, juist omdat het zo lastig te herkennen is."