Sociale uitvaarten: een mooi afscheid voor bijna niks

Radboud en zijn compagnon worden geregeld door het Leger des Heils of andere hulpverleningsinstanties gebeld als er iemand dood is gegaan of op sterven ligt. Zo’n sociale uitvaart is met alles erop en eraan, ook al is er weinig geld. "Soms is het groot, soms is het klein. Als er een handjevol nabestaanden is, doen we het bij ons thuis. Dan zetten we de kist in onze huiskamer neer en gaan erom heen zitten met koffie en koeken."

Lelijke doodskist

Vroeger was Radboud heel bang voor de dood. Zijn moeder werd ziek op zijn twaalfde. Toen ze uiteindelijk stierf was het minder eng dan hij verwacht had. Maar hij vond haar kist wel lelijk en besloot zelf kisten te gaan maken.

Ook werkte hij jarenlang op straat met dak- en thuislozen. Toen hij op een dag besefte dat hij een dakloze vrouw al heel lang niet gezien had, bleek zij overleden en al begraven. Hij was diep teleurgesteld dat hij daar zelf niet bij was geweest en besloot toen zelf maar uitvaarten voor sociaal zwakkeren te gaan verzorgen.

Een mooie uitvaart kost zo een paar duizend euro. Bij een sociale uitvaart moet het voor een stuk minder, vertelt Spruit: "We vragen altijd eerst hoeveel geld er is. Het bedrag dat er is, daar doen wij het voor. Punt. En iedereen snapt dat je niet voor dertig euro een uitvaart kan doen. Maar voor duizend euro wel. En de gemeente helpt vaak mee. Want er als er geen cent is, kan je bijzondere bijstand aanvragen."