Het label 'modelminderheid' maakt onderscheid tussen migrantengroepen
- Nieuws
- Het label 'modelminderheid' maakt onderscheid tussen migrantengroepen
Aziatische Nederlanders hebben in Nederland het label van een modelminderheid, zegt mediawetenschapper en schrijver Reza Kartosen Wong in een essay voor Trouw. Volgens dat label werken ze hard, halen ze hoge cijfers, hebben ze een goed inkomen en houden ze keurig hun mond. Maar dat is geen schild tegen racisme en machtsmisbruik. Steeds meer Aziatisch Nederlanders spreken zich hier nu over uit. Naar aanleiding van het essay schuiven Reza Kartosen Wong en schrijver en acteur Nhung Dam in De Nieuws BV aan om te praten over het racisme dat kleeft aan het label modelminderheid.
Video niet beschikbaar
Volgens Kartosen Wong betekent de term modelminderheid een migrantengroep die het ten opzichte van andere migrantengroepen 'goed doet' als het gaat om werk, opleiding en inkomen. Op het eerste gezicht lijkt het een onschuldig en enigszins positief label. "Het levert namelijk veel goede reacties op, want wie wil er nou niet het beste jongetje van de klas zijn?"
Maar volgens Kartosen Wong is het label vooral bedoeld om onderscheid te maken tussen verschillende migrantengroepen. En daarmee dus een onderscheid tussen goed en slecht. "Dat maakt het label problematisch."
Mond houden
Dam is het hiermee eens. Volgens de schrijver en acteur is het problematisch wanneer er hiërarchie aangebracht wordt in etnische minderheden. "Door het label is het moeilijk om te zeggen dat iets niet oké is."
Kartosen Wong vult aan: "De modelminderheid is ook gebaseerd op het idee dat migranten hun mond houden en nooit klagen over allerlei vervelende zaken die ze meemaken. Op het moment dat ze dat wel doen, verliezen ze de privileges van een modelminderheid. Het label ontmenselijkt, en behandelt mensen als objecten. Je bent pas een modelminderheid als je je mond houdt."
Gedrag kopiëren
In haar eigen leven merkte Dam hoe de discriminatie doorsijpelde. Haar vader, een Vietnamese bootvluchteling, kreeg met zijn loempiakraam veel opmerkingen te verduren over zijn nederigheid en harde werken. "Dat leek een compliment, maar mijn vader voelde zich uit een groep geplaatst en gegeneraliseerd worden."
En eenmaal horend bij de modelminderheid, wil men niet uit de gratie vallen. "Dat gedrag om permanent dankbaar te zijn, kopieerde ik. Het heeft voor mij lang geduurd voor ik mij uit durfde spreken in situaties die niet oké zijn."
Volgende generatie
Kartosen Wong hoopt voor de volgende generatie, zoals voor zijn twee kinderen van acht en drie, dat ze niet in situaties terechtkomen waarin hij zat. Zo werd hij in 2006 etnisch geprofileerd op Schiphol. "Mijn Hollandse droom lag in duigen. Toen besefte ik, dat ondanks jarenlang dubbel zo hard werken, ik toch niet werd gezien als Nederlander."
Kartosen Wong: "Ik wijs mijn kinderen erop dat ze niet twee keer zo hard hoeven te werken, dat ze kunnen zijn wie ze zijn en dat dat voldoende is om hier te mogen zijn en thuis te horen. En ook dat ze mogen falen, ze mogen middelmatig zijn."
Gerelateerd
