Kerkasiel in Kampen: Oezbeekse familie Babayants al honderd dagen in doorlopende kerkdienst

De familie vroeg asiel aan vanwege het werk dat vader Babayants in Oezbekistan bij de veiligheidsdienst heeft gedaan. De IND wees hun aanvraag af omdat de reden volgens hen niet voldoende bewezen kon worden. Na elf jaar in onzekerheid te hebben geleefd, werd hun verblijf in Nederland definitief afgewezen.

Hoe werkt kerkasiel?

Dominee Kasper Jager legt uit wat kerkasiel inhoudt: "Het doel is om de familie uit handen van de IND te houden en recht te doen aan hun situatie. Zolang er een viering gaande is, mogen autoriteiten de kerk niet betreden. Dit geeft ons de kans om tijd te kopen en de situatie opnieuw te bekijken." Volgens Jager heeft de familie sinds hun verblijf in de kerk eindelijk rust gevonden. "Ze zeggen dat ze nu met beide ogen dicht slapen, terwijl ze voorheen altijd met één oog open sliepen."

Toen de familie aanklopte bij de kerk voor kerkasiel, moest dominee Jager goed nadenken. "Ik kon niet direct ja of nee zeggen. Ik wilde eerst meer weten over het gezin en moest in overleg met het bestuur en collega’s. Uiteindelijk kwamen we allemaal tot dezelfde conclusie: dit moeten wij doen."

Hoe wordt de kerkdienst volgehouden?

Al honderd dagen lang is de kerkdienst onafgebroken bezig. Jager vertelt dat dit mogelijk is dankzij de inzet van maar liefst 300 voorgangers uit het hele land. "We hebben een website waar voorgangers zich kunnen inschrijven voor een tijdsblok. Zo dragen we de viering aan elkaar over met zingen, bidden en lezen."

De familie Babayants woont in een aparte ruimte binnen de kerk. "Ze hoeven niet bij de vieringen aanwezig te zijn, maar soms doen ze dat wel", zegt Stomphorst. "Ze zijn zelf ook christelijk en vinden er soms troost in. Verder proberen ze zo normaal mogelijk te leven: de kinderen maken huiswerk, volgen online lessen en de oudste zoon, een afgestudeerd ICT’er, doet werk voor kerkasiel. Vader en moeder zorgen voor het gezin en koken."

Hoe lang kan dit doorgaan?

Minister Faber heeft laten weten simpelweg te wachten tot de familie naar buiten komt. Dominee Jager is zich bewust van de eindigheid van deze actie. "Wij weten dat het een keer stopt, maar we hopen dat er eerst een goede regeling komt voor dit gezin en de andere gewortelde kinderen in Nederland. Het gaat niet alleen om hen, maar om 350 kinderen die hier al langer dan vijf jaar wonen en compleet Nederlands zijn."

Sommigen vragen zich af of het gezin niet valse hoop wordt geboden. Esther Stomphorst is daar duidelijk over: "Wij geven geen valse hoop. De familie weet dat dit hun laatste uitweg is. Ze hebben veel trauma’s opgelopen door de overheid. Als we niets hadden gedaan, waren ze al uitgezet en hadden ze in hun eigen land geen enkele kans meer gehad", aldus dominee Jager. Voorlopig gaat de kerk door met de doorlopende viering en blijft de familie veilig binnen de muren van de Open Hof in Kampen.