Rekening houdend met pijn uit het verleden, kijkt de jonge generatie met wortels in Nederlands-Indië en Indonesië naar de toekomst

Voor veel Nederlanders die hun wortels hebben in de voormalige kolonie is 15 augustus een bijzondere datum, vertelt Holshuijsen. Voor hen markeert die datum veel meer dan 5 mei het einde van de Tweede Wereldoorlog. Holshuijsen is presentator van de podcast Pedis, waarin zij praat met nazaten van die zogenoemde Indische Nederlanders, en zij zal ook commentaar geven bij de uitzending die de NOS maakt rondom de nationale herdenking.

16 augustus

Eén van die nazaten is Benjamin Caton. Hij spreekt liever van mensen met Indo-Europese roots dan van Indische Nederlanders, een term die besmet is geraakt door het koloniale verleden. Sinds een paar jaar organiseert Caton op 16 augustus daarom ook de Dekoloniale Indonesië Nederland-herdenking, om stil te staan bij álle gruwelijkheden die in bezet voormalig Nederlands-Indië en Indonesië hebben plaatsgevonden of die daarmee te maken hebben: de Tweede Wereldoorlogsperiode, de koloniale periode daarvoor, de dekolonisatie-/herbezettingsoorlog en het tijdperk erna.

Caton legt uit dat voor 16 augustus is gekozen omdat in 1945 op 17 augustus de onafhankelijkheid werd uitgeroepen. Net als 4 en 5 mei dienen de data in augustus dus om te herdenken en te vieren.

'Indisch zwijgen'

Holshuijsen en Caton vertellen ook hoe ingewikkeld het is om terug te kijken op het verleden. Volgens Holshuisen wordt dit zogenaamde 'Indisch zwijgen' in de hand gewerkt door de omstreden geschiedenis, waarin daderschap en slachtofferschap door elkaar heen lopen, en mensen afhankelijk van de omstandigheden ook van rol wisselden.

Jongere generaties, waarvan de vertegenwoordigers in de podcast Pedis aan het woord komen, worstelen op hun eigen manier met dat verleden, waarin ze rekening houden met de pijn van hun ouders en grootouders, maar veelal ook naar de toekomst willen kijken.