Jonge advocates strijden tegen 'old boys network'

Coverstory

Ze zijn the talk of the town sinds ze op de cover staan van Het Advocatenblad. "We hebben heel veel reacties gekregen. Dit is volgens mij het meest gedeelde item van blad sinds lange tijd", vertelt Samantha. Volgens de advocate die inmiddels haar eigen advocatenkantoor in Rotterdam heeft, zijn de reacties over het algemeen positief, op enkele negatieve comments na. Samantha: "Vooral op de Facebook-pagina van het Advocatenblad zelf. Mensen die vinden dat we ons aan moeten sluiten bij wat al bestaat of dat het volgende week dan over de witte man moet gaan."

Profiel

"Het is een gesloten wereld en als jij niet de juiste connecties hebt en niet de juiste mensen kent kom je niet binnen. Hoe mooi je sollicitatiebrieven ook zijn, hoe uitgebreid je CV ook is." Dat vertelt Safiya als haar gevraagd wordt naar haar beeld van de advocatuur in Nederland. "Je past niet in het profiel. Dat is de standaardafwijzing die je krijgt", vult Samantha aan. "En als je dan vraagt wat het profiel is, leggen ze dat halfbakken uit. Maar als je naar de kantoorpagina kijkt, dan zie je dat je er niet in voorkomt". Daarmee doelend op het gebrek aan diversiteit.

Onderzoek

Twee jaar geleden bleek uit onderzoek dat de 26 grootste advocatenkantoren die eerder hadden afgesproken dat ze diversiteit zouden omarmen en dit actief zouden bevorderen, dat niet hadden verzilverd. Het had niks geholpen. En deze week werd bekend dat als je een niet-Nederlands klinkende naam hebt, je 9 procent minder kans hebt dat je sollicitatie-mail überhaupt geopend wordt. Uiteindelijk werden de bijlages met een CV 13 procent minder vaak geopend, en kregen de sollicitanten 16 procent minder vaak een uitnodiging voor een sollicitatiegesprek of telefonisch interview, dan sollicitanten met een Nederlands-klinkende naam, zo blijkt uit dit onderzoek.

Verschil

Dat is ook de reden dat Samantha het heft in eigen hand nam omdat ze geen baan kon vinden. In Rotterdam startte ze haar eigen advocaten-kantoor, dat ze zelf een "noodgedwongen keuze" noemt. Samantha en Safiya maakten zelf mee hoe groot het verschil was met de andere witte studenten. Samantha: "Studiegenoten die bijvoorbeeld langer - zes, zeven jaar - over hun studie deden en op wie direct na het afstuderen een baan te wachten stond. Dat is dan een harde pil die je moet slikken. Terwijl wij de opleiding in vier of vijf jaar hebben gedaan, alles ernaast deden wat je maar kunt doen, stages in het buitenland, opleiding in het buitenland, maar alsnog kom je niet aan de bak."

Borrel

Op de vraag hoe ze aankeken tegen de 'borrel-cultuur' tijdens hun studententijd en hoe belangrijk die is, antwoordt Samantha: 'Ik had daar simpelweg gewoon geen tijd voor'. We hebben ook een hele andere achtergrond. Dat is bij de meeste dames in de groep zo. Ik woon in Rotterdam, studeerde in Utrecht, moest meebetalen aan mijn studie, en probeerde alles zo goed mogelijk te doen om zo hoog mogelijke cijfers te halen. Dan heb je simpelweg geen tijd meer om zo lang te blijven hangen om te gaan borrelen. Dat soort reacties krijg je ook: 'Ja waarom heb je toen niet meegedaan? Ja, ik had de mogelijkheid niet." Voor Safiya geldt hetzelfde. "Je hebt een doel en dat is je diploma halen. Borrelen is dan geen prioriteit. Terwijl dat misschien toch toegevoegde waarde zou hebben gehad."

Gunnen

Terug naar hun eigen netwerk-groep. Safiya vertelt hoe belangrijk die voor haar is. "Heel belangrijk. Behalve dat ik zaken krijg via de groep, is het ook gezellig. In de Whatsapp-groep stellen we elkaar vragen die je niet durft te stellen op kantoor. We gunnen het elkaar en we helpen elkaar." Oprichtster Samantha hoopt dat de aandacht voor hun groep en hun verhalen de advocatenwereld wakker schudt. "Ik hoop echt dat het wat teweeg gaat brengen. Dat er een kentering komt."

Meer van De Nieuws BV?

Volg ons op Facebook en Twitter