Ode aan Guus Verstraete (1947-2017)

Beste Guus.

Het jaar loopt ten einde. Het jaar waarin je bent doodgegaan. Dat was een klap. Onverwacht.

Tekst loopt door onder de video.

Voor alle vrienden om je heen. Natuurlijk, Simone Kleinsma, je kinderen, je vrienden. Maar voor Janine en mij was het een enorme klap.

Zo optimistisch en nog zo vol energie

We hebben je voor het laatst gesproken. We waren in het buitenland en je was wakker in de nacht. Het was voor ons door het tijdsverschil einde avond.

Toen was je zo optimistisch, je sprak zo nog vol energie. En drie uur later was je dood.

Je begrafenis heeft het hele vak bij elkaar gebracht. En we hebben je geëerd. Geëerd, omdat je met alle grote namen in dit vak hebt gewerkt.

En natuurlijk je eigen Simone Kleinsma

Om een paar namen te noemen: André van Duin, Willem Ruis, Rudi Carrell, Ted de Braak, Jos Brink, Paul de Leeuw en zo kan ik nog wel even doorgaan. En natuurlijk je eigen Simone Kleinsma.

Jij was een regisseur die de bal volgde. Die het talent van de artiesten kende. En die wilde laten zien aan de kijker. De energie om een show naar een ander level te brengen.

We hebben samen duizenden televisieprogramma's gemaakt. Ook samen met Janine, die regieassistente was bij jou. En later producer.

Het middelpunt van het maken

Ik mis je enorm, Guus. Niet alleen ik, maar Janine, Simone, je vrienden, je kinderen. Je collega's.

Je was altijd het middelpunt van het maken van televisie. Dat is niet meer. En dat is zwaar voor ons allemaal.

Ik hoop dat je het een beetje leuk hebt boven daar.

Dag, Guus.