Hoe Chili ongezond eten aanpakt: een les voor Nederland

In 2016 lanceerde Chili een ambitieus programma om ongezond eten te beperken. Het werd uitgevoerd in drie fasen. In fase 1 kregen producten duidelijke waarschuwingslabels voor vet, suiker, zout en calorieën. "Sommige producten, zoals ketchup, hadden wel vier labels", legt Cornet uit. In fase 2 werd reclame beperkt: ongezond voedsel mocht niet meer in tv-commercials tussen 6.00 en 22.00 uur, en marketing gericht op kinderen werd verboden. In fase 3 moesten supermarkten gezonde producten prominenter in de schappen plaatsen.

Chili’s recept voor succes

De aanpak werkte, ondanks hevig verzet van de industrie. "Fabrikanten streden met rechtszaken en lobbyden bij buitenlandse overheden", zegt Cornet. Maar uiteindelijk kozen bedrijven eieren voor hun geld: ze pasten recepten aan om minder suiker en zout te gebruiken. Het aantal waarschuwingslabels daalde zichtbaar, wat wijst op gezonder aanbod.

In Nederland blijft verandering uit. Cornet onderzocht hoe serieus gemeenten het Preventieakkoord nemen. Hij schreef 24 gemeenten aan met een fictief plan om een snackbar bij een school te openen. "Slechts één gemeente zei dat dit niet kon volgens de richtlijnen. De rest zei dat het gewoon mocht", zegt hij.

Wat moet er gebeuren?

Volgens Cornet is een actievere overheid nodig. "In Chili nam de overheid regie, stelde duidelijke grenzen en bleef bij het plan. Dat draagvlak, ruim 90%, krijg je alleen als je burgers serieus neemt." Zonder sterke maatregelen blijft Nederland achter.