Als 'gewone' burger kan je niet zomaar op de kermis werken: 'Geen hobby, maar way of life'

Vermolen staat op het moment met twee consumptiezaken op de Mega Kermis in Uden, en met een zaak op de Tilburgse Kermis. Ze verkoopt er churros en aardbeien in chocolade en is de zevende generatie van een kermisfamilie. Toch was het lang niet vanzelfsprekend dat ze op de kermis zou staan. "Ga eerst maar studeren", zeiden haar ouders.

Elke dag feest

In haar jeugd reisde ze van kermis naar kermis, ging ze naar de Rijdende School (voor kermiskinderen) en overnachtte ze in een salonwagen op een tijdelijk woonwagenpark. "Ik denk dat kinderen van de kermis eigenlijk de mooiste jeugd hebben", zegt ze. "Je mag overal gratis in, en moet af en toe een keer mee helpen. Maar het is heel leuk. Elke dag is het feest."

Studeren

Toch besloot Vermolen om niet zelf de kermis op te gaan. "Mijn ouders hebben mij altijd gestimuleerd om te gaan studeren. En mijn vader zei: 'Een rechtenstudie komt altijd goed uit, want er is altijd wel iets of iemand in de familie die wat heeft'."

Na het afronden van haar rechtenstudie kwam er een vacature vrij bij de Nationale Bond van Kermisbedrijfshouders (BOVAK). Voor Vermolen de ideale gelegenheid om de juridische wereld en de kermiswereld te combineren. Daarbij zette ze zich in bij de gemeenteraad van Den Bosch.

"Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan natuurlijk. Op een gegeven moment had ik het wel gezien, en wilde ik eigenlijk fulltime doen wat ik echt leuk vind."

Gelukszoekers

Inmiddels staat Vermolen alweer heel wat jaren op verschillende kermissen door Nederland heen met haar kramen. Maar het kermisleven is niet voor iedereen geschikt, vindt ze. Wanneer je niet uit een kermisfamilie komt, kom je ook niet zomaar de kermis op.

"Er zijn wel voorbeelden van mensen die oorspronkelijk totaal niet van de kermis komen en dan een zaak kopen en die draaien redelijk goed mee. Maar er zijn ook mensen, en die noem ik dan een beetje gelukszoekers, die denken: oh dat lijkt me ook wel leuk, die kermis. Die denken dat het een soort hobby is ofzo. Maar het is een way of life", zegt Vermolen.

Manusje van alles

"Je moet een bepaald soort persoon zijn. Je bent alles in één. Er zijn zoveel facetten. Die leer je van je opa en oma, en van je vader en moeder. Als je die skills niet hebt, kun je die niet zozeer uit een boekje leren."

Voorlopig is Vermolen nog niet bereid dit leventje op te geven. "Ik hoop eigenlijk dat ik na mijn pensioen nog door mag werken. Het is gewoon leuk als je op de kermis bent. Mensen hebben plezier en het is leuk om die blije gezichten te zien."