Nationaal Rapporteur: artsen herkennen mensenhandel niet

In het rapport noemt Dettmeijer het voorbeeld van een slachtoffer van mensenhandel dat zeventien keer met verwondingen naar verschillende artsen ging. Geen van hen signaleerde de uitbuiting en mishandeling. Verder zegt de helft van de artsen ooit een slachtoffer van mensenhandel op spreekuur te hebben gehad en slechts een vijfde van hen ondernam toen actie.

"Artsen kijken natuurlijk naar de verwondingen. Als ze niet getraind zijn op signalen van mensenhandel, dan is dat niet iets waar ze meteen aan denken", zegt Dettmeijer. Volgens haar speelt ook mee dat bij mensenhandel vooral aan prostitutie wordt gedacht, terwijl het ook in bijvoorbeeld de bouw voorkomt. "Het gaat erom dat artsen de signalen herkennen, zoals geen Nederlands spreken of angstig zijn."

Vervolging mensenhandelaren

Dettmeijer vindt dat er duidelijkere richtlijnen moeten komen voor artsen. Ze pleit ervoor om mensenhandel op te nemen in de meldcode Huiselijk Geweld en Kindermishandeling. Die verplichte code moet het makkelijker maken voor artsen en hulpverleners om vermoedens van mensenhandel te registreren en te delen.

Een betere registratie kan volgens haar ook helpen bij de vervolging van mensenhandelaren. "Als in een dossier bijvoorbeeld staat dat iemand al meerdere keren bij de arts geweest met allerlei verwondingen, dan kan dat later worden gebruikt in een strafzaak. Dat kan het verhaal van een slachtoffer versterken."

Training

Verder vindt de rapporteur dat artsen beter moeten worden getraind in het herkennen van mensenhandel en hoe ze daarop moeten reageren. In het onderzoek zegt driekwart van de medische professionals daar ook behoefte aan te hebben.