Voormalig Frankrijk-correspondent Peter Giesen: 'Dienstverlening zit de Fransen niet in het bloed'

De route was zo mooi, dat Giesen al in 2014 bezig was met te schrijven. Een dankbare route om het land in historisch perspectief te zetten. Bij een bezoek aan een kasteel kan hij bijvoorbeeld mooi vertellen over de invloed van de hofcultuur op het hedendaagse Frankrijk.

Charlie Hebdo

Maar toen kwam de aanslag op de redactie van Charlie Hebdo. En werd terreur een belangrijk onderwerp voor de correspondent. Twee jaar heeft hij niet aan het boek gewerkt. Hij twijfelde: "Misschien moet het een heel ander boek worden. Een terreurboek." Maar dat vond hij geen recht doen aan Frankrijk. Hij wilde het land niet "versmallen tot de problemen met de radicale Islam".

Toch vond hij wel dat dit thema een plek moest krijgen in zijn reisboek. "Dat zou ik ook vreemd vinden. Om 5 jaar in Frankrijk te zitten, in die periode met verschrikkelijke aanslagen - de frontlinie van de strijd tussen het Westen en de radicale islam - en dan alleen een romantisch boek te gaan schrijven."

Banlieue

Langs de route was er genoeg aanleiding om die onderwerpen te behandelen: de route loopt bijvoorbeeld langs de banlieue, en Grigny waar Amedy Coulibaly was opgegroeid: de terrorist die mensen heeft doodgeschoten in een Joodse supermarkt in 2015. De route loopt ook langs Nice, waar in 2016 een aanslag was met zeker 84 doden en meer dan 400 gewonden. En de reis komt langs de stranden waar discussie kwam over het tolereren van een boerkini.

Pessimistisch

Het boek kijkt ook dieper naar de cultuur van Frankrijk en de historische achtergrond. Het boek behandelt bijvoorbeeld vragen als: waarom zijn Fransen vaak zo pessimistisch? Vaak wordt er een verband gelegd met het Franse onderwijs, legt Giesen uit. Dat is heel streng, en fouten mogen niet. "Het is een patroon wat door de hele samenleving zit. Vrij hiërarchisch en autoritair. Het dooft het zelfvertrouwen en de lust om initiatieven te nemen." Maar slaafs zijn de Fransen ook niet bepaald. "Dienstverlening zit de Fransen niet in het bloed." Volgens Giesen is daar mogelijk nog een link met de vrijheid-, gelijkheid- en broederschap-principes uit de revolutie. "Je mag niet iemands knecht zijn. De ober is de hertog van zijn eigen terras."