Aantal gezinshuizen verdubbeld: 'Fijn om huiselijk op te groeien'

"Bij gezinshuizen en pleeggezinnen kunnen kinderen wonen die niet meer thuis kunnen wonen. Het grote verschil tussen deze twee vormen is dat een gezinshuis een professionele vorm van opvang is. Een van de ouders moet hiervoor ook een opleiding hebben afgerond. Er is in een gezinshuis dus een professionele opvoeder aanwezig. Ook zijn de gezinnen in een gezinshuis vaak een stuk groter dan pleeggezinnen", vertelt Karlijn Stals.

Way of life

Marco Carrillo heeft samen met zijn vrouw een gezinshuis. "Er wonen vijf kinderen bij ons in huis tussen de 8 en 19 jaar oud. Ook hebben we nog twee biologische kinderen. Het is fantastisch! Het is onze way of life. Wel zijn we ons privéleven kwijt. Je moet er dus echt goed over nadenken wanneer je een gezinshuis wilt beginnen."

De kinderen zijn bij Carrillo en zijn vrouw op hun plek, vertelt hij. "De jongeren die bij ons wonen hebben meestal ook rugzakje. Bij ons hebben ze een rustig fijn plekje waar ze zich kunnen ontwikkelen, dat is ons gezinshuis."

Moeilijke jeugd

Marco heeft zelf ook een moeilijke jeugd gehad, maar dit geeft hem juist een voorsprong bij het werken met de kinderen en jongeren in zijn gezinshuis. "Door mijn eigen moeilijke jeugd weet ik beter wat de kinderen nu doormaken. Ik ben ervaringsdeskundige, dat geeft zeker een voorsprong. De kinderen zien herkenning. Dan zien ze dat ik snap wat ze meemaken."

Meer gezinshuizen

Volgens Stals is het logisch dat er meer gezinshuizen bij komen. "We willen in Nederland dat er minder kinderen in grote instellingen wonen. In een gezinshuis heb je meer persoonlijke aandacht. Het is voor een kind ook beter om in een meer huiselijke omgeving op te groeien." Toch is het niet zo dat gezinshuizen ineens dé oplossing zijn. "Pleeggezinnen blijven ook nodig, maar gezinshuizen zijn voor jongeren een erg fijne plek om te wonen, op te groeien en te ontwikkelen. Gezinshuizen hebben zeker de voorkeur boven woongroepen en behandelgroepen."