Na 63 jaar zijn Arno en Betsie weer bij elkaar: 'Dit is een wonder'

Voor Arno was het dus liefde op het eerste gezicht, maar Betsie deelde die gevoelens niet. "Niet meteen. Ik had ook een verkering." Arno hield zich wijselijk stil. Niet veel later sloeg het noodlot toe: de broer van Betsie - Arno's werkgever - overleed na een ongeluk.

Uit het oog

"Ik ben daarna Betsie uit het oog verloren." Arno's leven gaat verder. Hij vindt een vrouw, krijgt kinderen. En ook Betsie leeft samen met de man met wie ze destijds verkering had. Tot een tijdje geleden ook hij komt te overlijden.

Een rouwadvertentie verschijnt in de krant. "Ik lees dat ding nooit, maar ik pakte hem op en dacht: verrek, dat moet Betsie zijn." Arno besluit actie te ondernemen. De vrouw die af en toe nog eens in zijn gedachten opkwam, die kon hij niet nog eens laten gaan. Hij belt haar op en Betsie ziet het gelijk zitten. "Ik heb gezegd: kom maar langs. Dus we zijn samen naar de fruittuin gegaan." Het klikt, en de twee besluiten samen verder te gaan. "Zeker in corona is dat heel prettig om niet alleen te hoeven zijn."

Tegen elkaar aan kruipen

De vlinders zoals vroeger waren er niet meteen, maar gezellig hebben ze het wel vertelt Arno. "Ik ben tevreden. Samen op de bank, televisie kijken, een wandelingetje maken, ik help met de afwas. Wat wil je nog meer?"

Ook Betsie voelt zich gelukkig met haar nieuwe liefde. En na al die jaren nog lekker tegen elkaar aan kruipen? "Dat doen we ook nog. Dat hoort er toch bij, hè?"