Blijf van m’n Lijf huis vijftig jaar oud en alles behalve overbodig

Met zes mensen werd in 1974 het eerste Blijf van m’n Lijf huis geopend in Amsterdam. Anita Aerts vertelt hoe de eerste stappen werden gezet: “We moesten echt van de grond af aan beginnen. Er was echt behoefte aan alles. We konden letterlijk alles gebruiken wat in een huishouden gebruikt wordt en dat hebben we eigenlijk ook vrij snel voor elkaar gekregen.”

Van 1974 naar 2024

De Blijf van m’n Lijf huizen zijn voornamelijk bedoeld voor vrouwen die huiselijk geweld ontvluchten. Van oorsprong waren de huizen geheim, maar op een gegeven moment is de organisatie uit de anonimiteit gestapt. Volgens Bakker zijn de omstandigheden in de tussentijd sterk verbeterd. Zo hebben vrouwen met kinderen anno 2024 een eigen appartement.

Bakker: “De focus ligt op het perspectief om veilig, duurzaam, zelfstandig en met of zonder partner door het leven te gaan. Het is dus niet alleen maar opvangen, je probeert de vrouwen ook verder te helpen. Dat als ze straks weer buiten staan, ze hun weg kunnen vinden in de maatschappij.”

Structureel aanpakken

Bakker zou graag een permanentere oplossing willen zien. "Er zijn zoveel mensen die te maken hebben met vormen van geweld." Dat bleek ook tijdens het opbouwen van de tentoonstelling, wanneer vier mensen zich meldden met problematiek achter de voordeur. "Het wordt echt tijd om het probleem structureel aan te pakken. De Blijf Van M’n Lijf huizen zijn nog steeds nodig.”

De tentoonstelling vijftig jaar Blijf Van M’n Lijf is vanaf vijf september te zien in De Hallen in Amsterdam.