Geweigerd in de bus door je scootmobiel: 'Dit moet niet kunnen'
- Nieuws
- Geweigerd in de bus door je scootmobiel: 'Dit moet niet kunnen'
Rowina (22) is veel te vroeg geboren en loopt daarbij een hersenbeschadiging op waardoor ze moeilijk loopt. De afstand van de bushalte naar huis of haar werk is te ver. Omdat ze graag zelfstandig meedoet aan de maatschappij koopt ze een opvouwbare scootmobiel, zodat ze mee mag het openbaar vervoer. Maar helaas, de bus rijdt haar iedere dag gewoon voorbij. Hoe kan dit gebeuren? Radar zoekt het uit.
Illya Soffer, directeur van Ieder(in) in Stax&Toine: "De huidige richtlijnen zijn hard en onduidelijk."
Video niet beschikbaar
Twee miljoen Nederlanders hebben een beperking. Gewoon meedoen is voor hen niet altijd vanzelfsprekend. Het VN-verdrag handicap heeft als doel de positie van mensen met een beperking verbeteren. Het verdrag geeft mensen met een beperking of chronische aandoening recht op gelijke behandeling en gelijkwaardig meedoen.
Europese richtlijn voor hulpmiddelen
Ook Rowina wil niet afhankelijk zijn van anderen en gaat daarom op zoek naar een een hulpmiddel als vervoersalternatief voor naar haar werk. In de Europese richtlijn worden nogal wat eisen gesteld aan zo'n hulpmiddel. Hij mag niet groter zijn dan 120 x 70 x 109 cm en het vervoersmiddel en de passagier mogen samen niet meer wegen dan 259 kilogram.
Rowina vindt een opvouwbare scootmobiel van 107 x 54 x 88 cm en weegt zelf 68 kilo. Als Rowina erop zit, blijft ze ruim 100 kilo onder het maximumgewicht. Deze opvouwbare scootmobiel kan mee in de bus, de trein, in de kofferbak van een auto/taxi en mag als ruimbagage mee in het vliegtuig.
Geweigerd in de bus
Ondanks dat Rowina aan de eisen voldoet, wordt ze bij de Brabantse vervoerder Hermes geweigerd of gewoon voorbij gereden. Ze voelt zich dan ook gediscrimineerd als mobiel beperkte. Presentator Fons Hendriks gaat in de uitzending van Radar op pad met Rowina en ondervindt waar Rowina dagelijks tegenaan loopt.
Bekijk het volledige verhaal van Rowina in de uitzending van Radar.
Volgens Soffer komt dat doordat de huidige richtlijnen hard en onduidelijk zijn. "Als zij met een opgevouwen scootmobiel staat te wachten bij de bushalte, moet de bus haar meenemen en mag de bus niet langsrijden. De harde regel is namelijk dat een scootmobiel in de vorm van bagage altijd mee mag."
De crux in dit geval is dus dat Rowina bij het passeren van de bus zelf nog in de scootmobiel zit. "Als zij in haar scootmobiel zit, mag de buschauffeur doorrijden. Dat is heel belabberd gedrag maar mag wel," aldus Soffer.
Besluit toegankelijkheid is verouderd
Rowina zit niet voor niets in een scootmobiel. Kan de buschauffeur haar dan niet een handje helpen? Soffer: "Natuurlijk kan de buschauffeur Rowina helpen, maar dat kost tijd en een buschauffeur moet op tijd rijden, anders krijgt hij op zijn donder."
Het is volgens Soffer dan ook van groot belang dat er meer eenduidigheid en helderheid komt over wat je mag verwachten van de vervoersmaatschappij. In het besluit toegankelijkheid openbaar vervoer zijn regels opgenomen over de toegankelijkheid van het openbaar vervoer en de daartoe te verrichten aanpassingen.
Soffer: "Dat besluit loopt achter. Er komen steeds nieuwe typen hulpmiddelen bij terwijl de oude nog in het besluit staan. Dat betekent dat de oude hulpmiddelen wel mee kunnen, maar de nieuwe niet."
Dat heeft te maken aansprakelijkheid en veiligheid. Als een hulpmiddel in de bus bijvoorbeeld niet goed vastgezet kan worden, wil je als buschauffeur niet op je geweten hebben dat iemand dwars door je bus schiet en zichzelf of iemand anders verwondt.
Heldere richtlijnen over toegankelijkheid
Rowina is niet de enige die tegen dit probleem aanloopt. Daarom bepleit Ieder(in) in een brief aan de Tweede Kamer dat moet worden vastgelegd wat de minimum normen en eisen zijn voor ieder vervoersmiddel, zodat je zo toegankelijk bent dat iedereen zonder problemen mee kan.
Soffer: "Wij vinden dat het besluit toegankelijkheid moet worden aangescherpt. Er moeten minimum eisen worden gesteld waar het ov aan moet voldoen. Dan gaat het om wat er wel en niet naar binnen moet kunnen en gedrag. Minimumeisen zijn vaak maximum eisen, dus die moeten zo hoog mogelijk."
De partijen zijn naar aanleiding van de brief met elkaar in gesprek met als doel een nieuw beleid toegankelijkheid te maken met daarin het VN-verdrag Handicap beter en toetsbaar opgenomen.
Ieder(in) hoopt dan ook dat de basis die in dat besluit toegankelijk staat helderheid aan iedereen geeft over de toegankelijkheid. Enerzijds van de materialen waar een vervoerder aan moet voldoen en anderzijds de dienstverlening die je mag verwachten. Soffer: "Je wilt dat er een norm is."
Reageren?
Dat kan op de website van Radar of plaats een reactie op onze Facebookpagina. Dit artikel en meer consumentennieuws in je mailbox? Meld je dan aan voor de gratis nieuwsbrief van Radar.