Gebedsruimtes op openbare scholen? 'We zijn een school, geen gebedshuis'

Aanleiding is een zaak die begin dit jaar speelde op Het Leidsche Rijn College in Utrecht. 'Wij zijn een school, geen gebedshuis', was toen de boodschap. Van ‘t Zelfde deelt die mening. "Het geloof is een diep persoonlijk goed. Dat hoort thuis achter de voordeur, de synagoge, de moskee. Niet op school."

Bidden als mensenrecht

Columnist Nourdeen Wildeman is het daar niet mee eens. "Bidden op school is een mensenrecht, maar we zien dat er op veel openbare scholen een bid-verbod wordt gehandhaafd. Ik hoor zelfs dat op sommige scholen gepoogd wordt om gebedskleedjes weg te trekken onder de leerlingen vandaan." Het resultaat is dat het stiekem wordt gedaan, vertelt Wildeman. "Het lijkt mij logischer dat scholieren kunnen bidden in een aparte ruimte, in plaats van in de gang of in de kantine."

Van ‘t Zelfde reageert: "Ok dacht dat we in de jaren '50 godsdienst hadden losgelaten met de ontzuiling, maar nu komt door de media de discussie weer omhoog. De vrijheid van godsdienst is een groot goed in Nederland, maar als je de behoefte hebt om meerdere keren per dag te bidden, kun je beter naar een islamitische school gaan."

'Geloofskolonialisme'

Dat gaat er bij Wildeman niet in. "Er zijn op bepaalde plekken, zoals in Utrecht of Leerdam, helemaal geen islamitische middelbare scholen. Maar Van ‘t Zelfde blijft erbij dat het openbaar onderwijs vrij van religie moet zijn, en noemt de wens voor geloofsruimtes 'geloofskolonialisme'. Van ‘t Zelfde: "Het geloof is een particuliere aangelegenheid. Ik vind het niet wenselijk dat dit in het openbaar onderwijs gebeurt."

Uiteindelijk komt het aan op het feit dat iedereen wettelijk gezien mag bidden op school, vindt Wildeman. "We leven in een rechtsstaat, waar bidden op school een mensenrecht is. Dan maakt het niet uit wat we wenselijk vinden. Je kunt niet zeggen: je mag jouw recht ergens anders in Nederland uitvoeren, maar hier niet. Zo werkt het recht niet."