Anton Corbijn maakte een fotoboek met zijn mobiele telefoon

Tegen digitaal fotograferen

Corbijn was niet gelijk enthousiast toen de telefoon met camera uit kwam. 'Ik was altijd heel erg tegen digitaal fotograferen, maar dit bleek mijn eerste digitale ervaring te zijn. Ik was bang dat alles te perfect zou worden." Corbijn doelt op het bewerken van beelden; iets wat de camera op de mobiele telefoon als functie heeft.

"Je gaat kijken wat het resultaat is en dan ga je het perfectioneren en ik geloof niet dat dat iets is wat ik perse mooi vind. Ook de spanning die ik altijd kende van het moment dat je een foto maakt tot je het resultaat ziet, wat een dag kon duren, dat was een plezierige spanning." Corbijn moest wennen aan het tempo van de digitale werken.

Privé

Het boek Instanton, een woord wat Corbijn zelf heeft verzonnen, staan foto's die een inkijk geven in zijn leven. "Ik ben niet iemand die veel met een camera rondloopt, maar met die telefoon had ik altijd een camera bij me. Dus op veel momenten die ik normaal niet zou fotograferen zijn er nu foto's gemaakt die ik heb gebruikt in het boek. Daardoor is het boek veel meer privé en geeft het echt een kijk op mijn leven, veel meer dan andere boeken."

Ook merkt Corbijn dat mensen heel ontspannen reageren op een camera van een mobiele telefoon, in plaats van een grote camera op je gezicht. "Iedereen is met die mobiele telefoon een fotograaf geworden. Er is weinig meer voor nodig dan een goed oog denk ik: juist dat is heel erg natuurlijk voor mij. Maar ik vind compositie wel een overdreven gewaardeerd iets. Het is belangrijker wat de foto zégt. Ik gebruik het om mensen te fotograferen, dus ik hoop dat die foto's iets zeggen over de mensen. Hopelijk meer over de mensen dan over mijn compositie", eindigt hij.