Deze Dag Toen: 'Kunstroof van de eeuw' in Rotterdam

Het is ongeveer half vier ‘s nachts wanneer bewakers van bewakingsbedrijf Trigion bij de Kunsthal aankomen. Er is een alarm afgegaan, maar rondom het gebouw is weinig te zien. Ook gaat het brandalarm af. Vreemd. De branddeur zit gewoon dicht.

In de hal van de tentoonstelling Avant-gardes ontdekken de bewakers dat er zeven schilderijen weg zijn, maar ieder spoor van braak ontbreekt. Misschien zijn ze met een reden verplaatst, denken ze. Ze besluiten nog geen groot alarm te slaan en doen navraag bij het aanspreekpunt van de Kunsthal. Inmiddels beginnen de beveiligers wel te vermoeden dat er iets niet in de haak is. Ze wachten tot kwart voor vijf tot een medewerker van de Kunsthal arriveert, die al snel concludeert dat zeven meesterwerken zijn gestolen.

De diefstal van een Picasso, Gauguin, Matisse, Monet, Meijer de Haan en Freud wordt ook wel de kunstroof van de eeuw genoemd: de schilderijen zijn miljoenen euro’s waard en nieuws over de roof haalt zowel de binnen- als buitenlandse pers.

De dagen na de roof sijpelen de eerste details door: de daders zijn op bewakingscamera’s vastgelegd, werkten met een schroevendraaier en konden de deur uitlopen omdat het brandalarm afging. Een half jaar later arresteren agenten de eerste verdachten: drie Roemeense mannen.

Later volgen nog eens drie arrestaties, maar de kostbare doeken komen daardoor niet terug naar Nederland. Een deel van de schilderijen blijkt te zijn verbrand in Roemenië door de moeder van een van de daders.

Dat was toen, dit is nu.