Verdriet over een kind gaat nooit weg: 'Mijn huiskamer was een herinneringskerkhof'

Jaarlijks organiseert de stichting een 'Sterrendag' waarop lotgenoten bij elkaar komen om verhalen met elkaar uit te wisselen. Die dag vond dit jaar plaats op 27 mei. "Het is zo mooi om te zien. Het is alsof er één grote familie bij elkaar komt", reageert Louwen in WNL In de Kantine.

"Mensen connecten binnen een minuut, dat zie je ook bij alle mensen die voor de stichting werken. Ze zoeken weer naar zingeving in hun leven." Dat geldt voor Louwen zelf ook die zich inmiddels met hart en ziel inzet voor Stichting Nooit Voorbij. "Je kunt zoveel mensen helpen. Dan heb ik het idee dat mijn zoon niet voor niets is gestorven."

Wake-up call

Ook richt de stichting zich op de broertjes en zusjes uit het gezin die ook met het verlies moeten omgaan. "Als ouder ben je heel erg bezig met het kind dat er niet meer is. In mijn woonkamer hingen heel veel foto's en zelfs kleding van Florian. Het was een soort herinneringskerkhof totdat mijn andere kinderen zeiden dat zij er nog wel waren. Dat was een ontzettende wake-up call."

Zusje

Ook kinderpopster Dirk Scheele is verbonden aan de stichting. Hij verloor op jonge leeftijd zijn zusje en niet lang daarna zijn vader. "Pas jaren later is het verdriet weer boven gekomen. Ik heb in de duinen staan schreeuwen en heb letterlijk het verdriet uit me getrokken. Daarna ben ik in therapie gegaan." Scheele vervolgt: "Je denkt dat het verdriet over gaat, maar het blijft altijd ergens op de achtergrond aanwezig omdat je van iemand hebt gehouden."

Na de therapie kon de zanger beter met het verdriet omgaan. "Ik kon weer praten over de dood en ik vond het minder erg om naar begrafenissen te gaan. Ik heb zelfs een aantal keer gespeeld op begrafenissen." Dat bracht hem in contact met de stichting waarvoor hij het nummer 'Als ik sterren zie' uitbracht.