Buurtbemiddeling wordt steeds lastiger

"We kennen elkaar allemaal niet zo goed meer. Dan kan je jezelf heel snel irriteren. Jij wilt bijvoorbeeld rust na een nachtdienst en de buren beginnen te springen of de BBQ-lucht komen onder jouw raam. Dan worden wij erbij geroepen", vertelt Bente London, directeur van Beter Buren, in NOS Met het Oog op Morgen.

Problemen

Volgens London ligt het probleem echt dat mensen elkaar niet zo meer kennen. De meeste klachten gaan over geluidsoverlast. "Dat hoor je en zie je als je in jouw eigen huis bent. Een parkeerprobleem of een tak die door de heg groeit, zie je wat minder als je binnen zit. Geluidsoverlast gaat door, vooral als jij rust wil."

Bemiddeling

Buren worden vaak naar London gestuurd door een wijkagent, door woningcorporaties, zorginstanties of gemeentes. "Dan gaan we kijken of bemiddeling een optie is. We vragen de melder: vindt u het goed om met de buren in gesprek te gaan onder begeleiding van ons?" London merkt dat veel mensen zo’n gesprek eng vinden. "Eigenlijk willen mensen gewoon een oplossing. Het liefst dat jij aan de buren komt vertellen dat het moet ophouden."

Londons organisatie doet dat niet. "Daar geloven we niet in. Je wilt zelf ook niet aangesproken worden door de wijkagent of iemand anders van: je moet ophouden. Nee, laat ze zelf maar komen praten en mensen zelf oplossingen bedenken. Je blijft immers buren, je kan niet zo makkelijk verhuizen. Dan is het beter om goed contact te hebben, je hoeft geen dikke vrienden te worden, maar als je net iets meer van elkaar weet en het makkelijker wordt om iets met elkaar te bespreken, ontstaat er veel meer begrip en heb je allebei ook meer woonplezier."

Complexer

Problematiek in de buurt wordt wel steeds complexer, vertelt London. "Wij zagen dat vorig de meldingen met kwetsbare bewoners met tien procent is gestegen. Dat kunnen eenzame ouderen zijn, ouderen die beginnen met dementeren, er is ook steeds meer extramuralisering. Er komen meer mensen wonen die vroeger niet zo zichtbaar waren, dat vinden we lastig om mee om te gaan of we gaan er überhaupt niet mee om, want we kennen ze niet."

Mensen vinden het dan lastig om het gesprek aan te gaan. "En om mensen zover te krijgen om elkaar te leren kennen en te kijken van: in plaats van overlast hebben, een beetje voor elkaar zorgen. Daar zie ik voor de toekomst zorgen in. We krijgen meer ouderen en minder thuiszorgmedewerkers, minder kinderopvang. We hebben elkaar meer nodig als buren, maar door de afstand die we met elkaar hebben, is dat best lastig om te vragen. Je hebt niets aan je vriendin in Australië als je een steunkous aan moet doen."