Zo regelde 'zeehondenmoeder' Lenie 't Hart de muziekrechten van Queen

Dat een reclame met beelden van zeehonden het goed zou dan, was zeker. Een reclamebureau benaderde Lenie 't Hart daarom met een idee voor een spotje op televisie. "Ik zag de beelden en ik zei: 'er is maar één ding dat hierbij past en dat is It's a beautiful day van Queen'. Ik werd natuurlijk meteen uitgelachen."

Niemand dacht dat het haar zou lukken, maar daar nam ze geen genoegen mee. En dus besloot ze de studio van Queen te bellen, waar ze de secretaresse van manager Jim Beach aan de lijn kreeg.

"Iemand van het reclamebureau had toen al met de Nederlandse Queen-fanclub gesproken over mijn muziekkeuze en zij vonden het een goed idee. Dus ik eindigde het telefoongesprek met de woorden 'en de fanclub in Nederland vindt het ook een goed idee'. Daar zag die secretaresse de humor wel van in."

Gratis en voor niets

'T Hart mocht haar plan opsturen en krijg uiteindelijk de rechten voor de video. "Ze antwoordden per post dat ze het een prachtig plan vonden. Ik mocht het gratis en voor niets gebruiken."

Deze week is er een boek verschenen over het leven van 't Hart: Zo onafhankelijk als een zeehond. Schrijfster Nina van den Broek beschrijft niet alleen hoe 't Hart het boegbeeld van de zeehondenopvang is geworden, maar behandelt ook pijnlijkere thema's.

Zo kijkt de zeehondenmoeder met Van den Broek terug op de conflicten die ontstonden bij Pieterburen. 't Hart: "Het is goed om daar op terug te kijken. Zo ontdek je welke fouten je hebt gemaakt en kan je het een plaats geven."

Wat 't Hart anders zou hebben gedaan als ze de kans kreeg? "Ik had eerder moeten stoppen bij Pieterburen, eerder mijn werk moeten doorgeven aan jonge enthousiastelingen."